مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

Psaume d’Asaph. Dieu, Elohim, Yahweh parle et convoque la terre, du lever du soleil à son couchant.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

De Sion, beauté parfaite, Dieu resplendit.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Il vient, notre Dieu, et il ne se taira point; devant lui est un feu dévorant, autour de lui se déchaîne la tempête.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Il appelle les cieux en haut, et la terre, pour juger son peuple:

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

« Rassemblez-moi mes fidèles, qui ont fait alliance avec moi sur le sacrifice. »

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

Et les cieux proclament sa justice, car c’est Dieu qui va juger. — Séla.

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

« Ecoute, mon peuple, et je parlerai; Israël, et je te reprendrai: je suis Elohim, ton Dieu.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Ce n’est pas pour tes sacrifices que je te blâme; tes holocaustes sont constamment devant moi.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

je ne prendrai pas un taureau dans ta maison, ni des boucs dans tes bergeries.

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

Car à moi sont tous les animaux des forêts, toutes les bêtes des montagnes par milliers;

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

je connais tous les oiseaux des montagnes, et ce qui se meut dans les champs est sous ma main.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Si j’avais faim, je ne te le dirai pas, car le monde est à moi, et tout ce qu’il renferme.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Est-ce que je mange la chair des taureaux? Est-ce que je bois le sang des boucs?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Offre en sacrifice à Dieu l’action de grâces, et acquitte tes vœux envers le Très-Haut.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

Et invoque-moi au jour de la détresse: je te délivrerai, et tu me glorifieras. »

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

Mais au méchant Dieu dit: « Quoi donc! tu énumères mes préceptes, et tu as mon alliance à la bouche,

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

toi qui détestes la discipline, et qui jettes mes paroles derrière toi!

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

Si tu vois un voleur, tu te plais avec lui, et tu fais cause commune avec les adultères.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

Tu abandonnes ta bouche au mal, et ta langue ourdit la fraude.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

Tu t’assieds, et tu parles contre ton frère, tu diffames le fils de ta mère.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

Voilà ce que tu as fait, et je me suis tu. Tu t’es imaginé que j’étais pareil à toi; mais je vais te reprendre et tout mettre sous tes yeux. »

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

Prenez-y donc garde, vous qui oubliez Dieu, de peur que je ne déchire, sans que personne délivre.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

Celui qui offre en sacrifice l’action de grâces m’honore, et à celui qui dispose sa voie je ferai voir le salut de Dieu.