مزامیر 5

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای بادی. ای خداوند، به سخنان من گوش بده و به نالهٔ من توجه فرما.

For the end, a Psalm of David, concerning her that inherits. Listen to my words, O Lord, attend to my cry.

2 ای پادشاه و ای خدای من، به فریادم برس، زیرا من فقط نزد تو دعا می‌کنم.

Attend to the voice of my supplication, my King, and my God: for to you, O Lord, will I pray.

3 ای خداوند، صبحگاهان به پیشگاه تو دعا می‌کنم و تو صدای مرا می‌شنوی، پس من انتظار خواهم کشید تا جواب مرا بدهی.

In the morning you shall hear my voice: in the morning will I wait upon you, and will look up.

4 تو خدایی نیستی که گناه را دوست بداری و شرارت را تحمل کنی.

For you are not a god that desires iniquity; neither shall the worker of wickedness dwell with you.

5 تو تحمل دیدن متکبران را نداری و از همهٔ بدکاران نفرت داری.

Neither shall the transgressors continue in your sight: you hate, O Lord, all them that work iniquity.

6 ای خداوند، تو از قاتلان و حیله‌گران بیزاری و دروغگویان را هلاک می‌کنی.

You will destroy all that speak falsehood: the Lord abhors the bloody and deceitful man.

7 اما من در پناه محبت عظیم تو به خانهٔ مقدّست داخل خواهم شد و با ترس و احترام، تو را عبادت خواهم کرد.

But I will enter into your house in the multitude of your mercy: I will worship in your fear towards your holy temple.

8 ای خداوند عادل، راه خود را به من نشان ده و مرا هدایت نما تا دشمنانم نتوانند بر من چیره شوند.

Lead me, O Lord, in your righteousness because of mine enemies; make my way plain before your face.

9 به سخنان دهانشان نمی‌توان اعتماد کرد و دلشان مملو از شرارت است. گلویشان گوری است گشاده، و دروغ بر زبانشان است.

For there is no truth in their mouth; their heart is vain; their throat is an open sepulchre; with their tongues they have used deceit.

10 ای خدا، تو آنها را محکوم کن و بگذار خود در دامهایشان گرفتار شوند! آنها را دور بینداز، زیرا گناهان زیادی مرتکب شده‌اند و بر ضد تو برخاسته‌اند.

Judge them, O God; let them fail of their counsels: cast them out according to the abundance of their ungodliness; for they have provoked you, O Lord.

11 اما بگذار همهٔ کسانی که به تو پناه می‌آورند، خوشحال شوند و همیشه با شادی سرود بخوانند. از کسانی که تو را دوست دارند محافظت نما تا آنها در پناه تو شادمان باشند.

But let all that trust on you be glad in you: they shall exult for ever, and you shall dwell amongst them; and all that love your name shall rejoice in you.

12 تو ای خداوند، عادلان را برکت می‌دهی و ایشان را با سپر محبت خود محافظت می‌نمایی.

For you, Lord, shall bless the righteous: you have compassed us as with a shield of favour.