مزامیر 49

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!

Ouvi isto, vós todos os povos; inclinai os ouvidos, todos os moradores do mundo,

2 ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی

Tanto baixos como altos, tanto ricos como pobres.

3 به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.

A minha boca falará de sabedoria; e a meditação do meu coração será de entendimento.

4 می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.

Inclinarei os meus ouvidos a uma parábola: declararei o meu enigma na harpa.

5 چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند

Porque temerei eu nos dias maus, quando me cercar a iniquidade dos que me armam ciladas?

6 و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟

Aqueles que confiam na sua fazenda, e se glóriam na multidão das suas riquezas,

7 هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.

Nenhum deles de modo algum pode remir a seu irmão, ou dar a Deus o resgate dele

8 زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.

(Pois a redenção da sua alma é caríssima, e cessará para sempre);

9 هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.

Para que viva para sempre, e não veja corrupção:

10 زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.

Porque ele vê que os sábios morrem: perecem igualmente tanto o louco como o brutal, e deixam a outros os seus bens.

11 آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.

O seu pensamento interior é que as suas casas serão perpétuas e as suas habitações de geração em geração: dão às suas terras os seus próprios nomes.

12 غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.

Todavia o homem que está na honra não permanece; antes é como os brutos que perecem.

13 این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.

Este caminho deles é a sua loucura; contudo a sua posteridade aprova as suas palavras (Selah)

14 آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)

Como ovelhas são postos na sepultura; a morte se alimentará deles; e os retos terão domínio sobre eles na manhã, e a sua formosura na sepultura se consumirá da sua morada. (Sheol h7585)

15 اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)

Mas Deus remirá a minha alma do poder da sepultura, pois me receberá (Selah) (Sheol h7585)

16 نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!

Não temas, quando alguém se enriquece, quando a glória da sua casa se engrandece.

17 زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.

Porque, quando morrer, nada levará consigo, nem a sua glória o acompanhará.

18 هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،

Ainda que na sua vida ele bendisse a sua alma, e os homens te louvam, quando fizeres bem a ti mesmo,

19 اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.

Irá para a geração de seus pais; eles nunca verão a luz

20 آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.

O homem que está na honra, e não tem entendimento, é semelhante às bestas que perecem.