مزامیر 49

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!

For the leader. Of the Korahites. A psalm. Hear this, you peoples all; attend, all you who live in the world

2 ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی

people of low degree and high, the rich and the poor together.

3 به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.

My mouth shall utter wisdom, the thoughts of a seeing heart.

4 می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.

I incline my ear to a proverb, on the lyre I will open my riddle.

5 چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند

Why should I be afraid in the days of misfortune, when circled by wicked and cunning foes,

6 و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟

who put their trust in their wealth, and boast of their boundless riches?

7 هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.

For assuredly no one can ransom themselves, or give to God the price of their life,

8 زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.

for the ransom of a life is costly, no payment is ever enough,

9 هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.

to keep them alive for ever and ever, so as never to see the pit at all.

10 زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.

But see it they will. Even wise people die, the fool and the brutish perish alike, and abandon their wealth to others.

11 آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.

The grave is their everlasting home, the place they shall live in for ever and ever, though after their own names they called whole lands.

12 غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.

Despite their wealth, they perish like dumb animals.

13 این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.

This is the fate of the confident fool, and the end of those who are pleased with their portion. (Selah)

14 آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)

Like sheep they descend to Sheol with Death for their shepherd; down they go straight to the grave, and their form wastes away in their home below. (Sheol h7585)

15 اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)

But God will assuredly ransom my life from the hand of Sheol; for he will receive me. (Selah) (Sheol h7585)

16 نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!

So be not afraid when someone grows rich, when the wealth of their house increases.

17 زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.

Not a shred of it all can they take when they die, wealth cannot follow them down.

18 هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،

Though they count themselves happy, when they are alive, and win praise from many for faring so well,

19 اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.

they must join their ancestors, who see the light nevermore.

20 آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.

The wealthy are without understanding, they perish like dumb animals.