مزامیر 49

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!

可拉後裔的詩，交與伶長。 萬民哪，你們都當聽這話！ 世上一切的居民，

2 ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی

無論上流下流，富足貧窮， 都當留心聽！

3 به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.

我口要說智慧的言語； 我心要想通達的道理。

4 می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.

我要側耳聽比喻， 用琴解謎語。

5 چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند

在患難的日子，奸惡隨我腳跟，四面環繞我， 我何必懼怕？

6 و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟

那些倚仗財貨自誇錢財多的人，

7 هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.

一個也無法贖自己的弟兄， 也不能替他將贖價給上帝，

8 زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.

叫他長遠活着，不見朽壞； 因為贖他生命的價值極貴， 只可永遠罷休。

9 هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.

10 زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.

他必見智慧人死， 又見愚頑人和畜類人一同滅亡， 將他們的財貨留給別人。

11 آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.

他們心裏思想： 他們的家室必永存， 住宅必留到萬代； 他們以自己的名稱自己的地。

12 غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.

但人居尊貴中不能長久， 如同死亡的畜類一樣。

13 این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.

他們行的這道本為自己的愚昧； 但他們以後的人還佩服他們的話語。 (細拉)

14 آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)

他們如同羊群派定下陰間； 死亡必作他們的牧者。 到了早晨，正直人必管轄他們； 他們的美容必被陰間所滅，以致無處可存。 (Sheol h7585)

15 اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)

只是上帝必救贖我的靈魂脫離陰間的權柄， 因他必收納我。 (細拉) (Sheol h7585)

16 نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!

見人發財、家室增榮的時候， 你不要懼怕；

17 زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.

因為，他死的時候甚麼也不能帶去； 他的榮耀不能隨他下去。

18 هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،

他活着的時候，雖然自誇為有福 （你若利己，人必誇獎你）；

19 اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.

他仍必歸到他歷代的祖宗那裏， 永不見光。

20 آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.

人在尊貴中而不醒悟， 就如死亡的畜類一樣。