مزامیر 48

1 سرود. مزمور پسران قورَح. خداوند بزرگ است و باید او را در کوه مقدّسش در اورشلیم، ستایش کرد.

Ein song, ein salme; av Korahs born. Stor er Herren og høglova i vår Guds by, på hans heilage fjell.

2 چه زیباست صهیون، آن کوه بلند خدا، آن شهر پادشاه بزرگ، که موجب شادی تمام مردم جهان می‌باشد!

Fager i si høgd, ein fagnad for all jordi er Sions fjell, utkanten av nordheimen, staden til den store kongen.

3 خدا در دژهای اورشلیم است، او خود را همچون محافظ آن نمایان خواهد ساخت.

Gud er i hans hallar kjend som ei fast borg.

4 پادشاهان جهان متحد شدند تا به اورشلیم حمله کنند.

For sjå, kongarne kom saman og drog fram i lag.

5 اما وقتی آن را دیدند، شگفت‌زده شده، گریختند.

Dei såg - so vart dei forfærde, dei vart vitskræmde, flydde i bråhast.

6 در آنجا ترس، آنان را فرا گرفت و همچون زنی در حال زایمان، وحشتزده شدند.

Ein skjelv greip deim der, ei bivring som hjå ei barnsjuk kvinna.

7 تو ای خدا، آنان را مانند کشتیهای تَرشیش که باد شرقی آنها را در هم می‌کوبد، نابود کردی.

Med austanvind bryt du sund Tarsis-skip.

8 آنچه دربارهٔ کارهای خداوند شنیده بودیم، اینک با چشمان خود در شهر خداوند لشکرهای آسمان می‌بینیم: او اورشلیم را برای همیشه پایدار نگه خواهد داشت.

Liksom me hev høyrt, so hev me no set det i Herren, allhers drotts by, i vår Guds by, Gud gjer honom fast til æveleg tid. (Sela)

9 ای خدا، ما در داخل خانهٔ تو، به رحمت و محبت تو می‌اندیشیم.

Me grundar på din nåde, Gud, midt i ditt tempel.

10 تو مورد ستایش همهٔ مردم هستی؛ آوازهٔ تو به سراسر جهان رسیده است؛ دست راستت سرشار از عدالت است.

Som ditt namn, Gud, so er din pris alt til endarne av jordi; di høgre hand er full av rettferd.

11 به‌سبب داوریهای عادلانهٔ تو ساکنان صهیون شادی می‌کنند و مردم یهودا به وجد می‌آیند.

Sionsfjellet gled seg, Juda døtter fagnar seg yver dine domar.

12 ای قوم خدا، صهیون را طواف کنید و برجهایش را بشمارید.

Gakk ikring Sion, far rundt um henne, tel hennar tårn!

13 به حصار آن توجه کنید و قلعه‌هایش را از نظر بگذرانید. آن را خوب نگاه کنید تا بتوانید برای نسل آینده آن را بازگو کنید و بگویید:

Legg merke til hennar vollar, gakk igjenom hennar hallar, so de kann fortelja um det til den komande ætt.

14 «این خدا، خدای ماست و تا به هنگام مرگ او ما را هدایت خواهد کرد.»

For denne Gud er vår Gud æveleg og alltid; han skal føra oss ut yver dauden.