مزامیر 47

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ مردم جهان، دست بزنید و شادی کنید! خدا را با سرودهای شاد پرستش کنید!

Dem Musikmeister, von den Korahiten, ein Psalm. Ihr Völker alle, klatscht in die Hände,

2 زیرا خداوند متعال، مهیب است. او پادشاهی است با عظمت که بر سراسر جهان فرمان می‌راند.

Denn der HERR, der Höchste, ist furchtbar, ein mächtiger König über die ganze Erde.

3 او قومها را مغلوب ما ساخت، طایفه‌ها را به زیر پای ما انداخت.

Er hat Völker unter unsre Herrschaft gebeugt und Völkerschaften unter unsre Füße;

4 او سرزمین موعود را برای ما برگزید، سرزمینی که موجب افتخار نسل یعقوب، محبوب اوست.

er hat uns unser Erbteil auserwählt, den Stolz Jakobs, den er liebt. (SELA)

5 خداوند در میان غریو شادی و صدای شیپور، به تخت خود صعود نموده است!

Aufgefahren ist Gott unter Jauchzen, der HERR beim Schall der Posaunen.

6 در ستایش او سرود بخوانید! پادشاه ما را با سرود پرستش کنید!

Lobsinget Gott, lobsinget, lobsingt unserm König, lobsinget!

7 خدا پادشاه تمام جهان است؛ او را با سرود ستایش کنید!

Denn König der ganzen Erde ist Gott: so singt ihm denn ein kunstvolles Lied!

8 خدا بر قومهای جهان فرمان می‌راند. او بر تخت مقدّس خود نشسته است.

Gott ist König geworden über die Völker, Gott hat sich gesetzt auf seinen heiligen Thron.

9 رؤسای ممالک جهان با ما متحد شده‌اند تا با ما خدای ابراهیم را پرستش کنند، زیرا او قدرتمندتر از تمام جنگاوران و برتر از همه مردم جهان می‌باشد.

Die Edlen der Völker haben sich versammelt als das Volk des Gottes Abrahams; denn Gott sind untertan die Schilde der Erde: hoch erhaben steht er da.