مزامیر 47

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ مردم جهان، دست بزنید و شادی کنید! خدا را با سرودهای شاد پرستش کنید!

Dem Musikmeister. Von den Korachiten. Ein Psalm. Ihr Völker alle, klatscht in die Hände, jauchzt mit lautem Jubel Gotte zu!

2 زیرا خداوند متعال، مهیب است. او پادشاهی است با عظمت که بر سراسر جهان فرمان می‌راند.

Denn Jahwe, der Höchste, ist furchtbar, ein großer König über die ganze Erde.

3 او قومها را مغلوب ما ساخت، طایفه‌ها را به زیر پای ما انداخت.

Er zwang Völker unter uns und Nationen unter unsere Füße.

4 او سرزمین موعود را برای ما برگزید، سرزمینی که موجب افتخار نسل یعقوب، محبوب اوست.

Er wählte uns unseren Erbbesitz aus, den Stolz Jakobs, den er liebgewonnen. (Sela)

5 خداوند در میان غریو شادی و صدای شیپور، به تخت خود صعود نموده است!

Gott ist aufgefahren mit Jauchzen, Jahwe mit Posaunenschall.

6 در ستایش او سرود بخوانید! پادشاه ما را با سرود پرستش کنید!

Lobsinget Gotte, lobsinget; lobsinget unserem Könige, lobsinget!

7 خدا پادشاه تمام جهان است؛ او را با سرود ستایش کنید!

Denn Gott ist König über die ganze Erde; singt ein Lied!

8 خدا بر قومهای جهان فرمان می‌راند. او بر تخت مقدّس خود نشسته است.

Gott ist König über die Heiden geworden; Gott hat sich auf seinen heiligen Thron gesetzt.

9 رؤسای ممالک جهان با ما متحد شده‌اند تا با ما خدای ابراهیم را پرستش کنند، زیرا او قدرتمندتر از تمام جنگاوران و برتر از همه مردم جهان می‌باشد.

Die Edlen der Völker haben sich versammelt, ein Volk des Gottes Abrahams. Denn Gotte gehören die Schilde der Erde; er ist hoch erhaben.