مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

En undervisning Korah barnas, till att föresjunga. Gud, vi hafve med våra öron hört, våre fäder hafva det förtäljt oss, hvad du i deras dagar gjort hafver fordom.

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

Du hafver med dine hand fördrifvit Hedningarna; men dem hafver du insatt. Du hafver förderfvat folken; men dem hafver du utvidgat.

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

Ty de hafva icke intagit landet genom sitt svärd, och deras arm halp dem intet; utan din högra hand, din arm och ditt ansigtes ljus; ty du hade ett behag till dem.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

Gud, du äst den samme min Konung, som Jacob hjelp tillsäger.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

Igenom dig skole vi nederslå våra fiendar. I ditt Namn vilje vi undertrampa dem som sig emot oss sätta.

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

Ty Jag förlåter mig icke uppå min båga, och mitt svärd kan intet hjelpa mig;

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

Utan du hjelper oss ifrå våra fiendar, och gör dem till skam, som hata oss.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

Vi vilje dagliga berömma oss af Gudi, och tacka dino Namne evinnerliga. (Sela)

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

Hvi bortdrifver du då nu oss, och låter oss till skam varda; och drager icke ut i vårom här?

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

Du låter oss fly för våra fiendar, att de, som oss hata, skola beröfva oss.

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

Du låter uppäta oss såsom får, och förströr oss ibland Hedningarna.

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

Du säljer ditt folk förgäfves, och tager der intet före.

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

Du gör oss till smälek vårom grannom; till spott och hån dem som omkring oss äro.

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

Du gör oss till ett ordspråk ibland Hedningarna, och att folken rista hufvudet öfver oss.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

Dagliga är min smälek för mig, och mitt ansigte är fullt med skam;

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

Att jag måste de försmädare och lastare höra, och fienderna och de hämndgiruga se.

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

Allt detta är öfver oss kommet, och vi hafve dock intet förgätit dig, eller otroliga i ditt förbund handlat.

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

Vårt hjerta är icke affallet, eller vår gång viken ifrå din väg;

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

Att du så sönderslår oss ibland drakar, och öfvertäcker oss med mörker.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

Om vi vår Guds Namn förgätit hade, och våra händer upplyft till en främmande Gud;

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

Det kunde Gud väl finna. Nu känner han ju vår hjertans grund.

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

Ty vi varde ju dagliga för dina skull dräpne, och äro räknade såsom slagtefår.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Uppväck dig, Herre; hvi sofver du? Vaka upp, och bortdrif oss icke med allo.

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Hvi fördöljer du ditt ansigte; och förgäter vårt elände och tvång?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

Ty vår själ är nederböjd till jordena; vår buk låder vid jordena.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Statt upp, hjelp oss, och förlös oss, för dina godhets skull.