مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.