مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos paes nos teem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

Como expelliste as nações com a tua mão e os plantaste a elles: como affligiste os povos e os derribaste.

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste d'elles.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

Em Deus nos gloriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não saes com os nossos exercitos.

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

Faze-nos retirar do inimigo, e aquelles que nos odeiam nos saqueiam para si.

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

Tu vendes por nada o teu povo, e não augmentas a tua riqueza com o seu preço.

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

Tu nos pões por opprobrio aos nossos visinhos, por escarneo e zombaria de aquelles que estão á roda de nós.

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

Tu nos pões por proverbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

Á voz d'aquelle que affronta e blasphema, por causa do inimigo e do vingador.

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

Tudo isto nos sobreveiu: comtudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

O nosso coração não voltou atraz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

Ainda que nos quebrantaste n'um logar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois elle sabe os segredos do coração.

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miseria e da nossa oppressão?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega á terra.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Levanta-te em nosso auxilio, e resgata-nos por amor das tuas misericordias.