مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

למנצח לבני קרח משכיל אלהים באזנינו שמענו אבותינו ספרו לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם׃

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

אתה ידך גוים הורשת ותטעם תרע לאמים ותשלחם׃

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא הושיעה למו כי ימינך וזרועך ואור פניך כי רציתם׃

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

אתה הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב׃

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו׃

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני׃

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות׃

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

באלהים הללנו כל היום ושמך לעולם נודה סלה׃

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

אף זנחת ותכלימנו ולא תצא בצבאותינו׃

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

תשיבנו אחור מני צר ומשנאינו שסו למו׃

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו׃

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

תמכר עמך בלא הון ולא רבית במחיריהם׃

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו׃

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

תשימנו משל בגוים מנוד ראש בל אמים׃

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

כל היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני׃

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם׃

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

כל זאת באתנו ולא שכחנוך ולא שקרנו בבריתך׃

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

לא נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך׃

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות׃

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

אם שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר׃

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

הלא אלהים יחקר זאת כי הוא ידע תעלמות לב׃

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

כי עליך הרגנו כל היום נחשבנו כצאן טבחה׃

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

עורה למה תישן אדני הקיצה אל תזנח לנצח׃

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

למה פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו׃

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו׃

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך׃