< مزامیر 44 >

برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای. 1
To the choirmaster of [the] sons of Korah a poem. O God - with ears our we have heard ancestors our they have recounted to us [the] deed[s] [which] you did in days their in days of antiquity.
تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی. 2
You - hand your nations you dispossessed and you planted them you did harm to peoples and you set free them.
قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی. 3
For not by sword their they took possession of [the] land and arm their not it saved them for right [hand] your and arm your and [the] light of face your for you took pleasure in them.
ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان. 4
You he [are] king my O God ordain [the] victories of Jacob.
ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد. 5
By you opponents our we gore in name your we tread down [those who] rise up against us.
امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد، 6
For not in bow my I trust and sword my not it saves me.
زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی. 7
For you have saved us from foes our and [those who] hate us you have put to shame.
برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود. 8
In God we have boasted all the day and name your - for ever we will praise (Selah)
اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی. 9
Also you have rejected and you have humiliated us and not you have gone out with armies our.
تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند. 10
You have made turn back us backwards from [the] opponent and [those who] hate us they have plundered for themselves.
ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای. 11
You have made us like sheep of food and among the nations you have scattered us.
تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای. 12
You have sold people your for not wealth and not you have made great by price their.
ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم. 13
You have made us a reproach to neighbors our mockery and derision to [those] around us.
ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند. 14
You have made us a byword among the nations a shaking of head not peoples.
از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است. 15
All the day ignominy my [is] before me and [the] shame of face my it has covered me.
از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم. 16
From [the] sound of [one who] taunts and [one who] reviles because of an enemy and an avenger.
این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم. 17
All this it has come to us and not we had forgotten you and not we had dealt falsely with covenant your.
نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم. 18
Not it had turned back backwards heart our and it had turned aside steps our from path your.
با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای. 19
For you have crushed us in a place of jackals and you have covered over us with deep darkness.
اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم، 20
If we had forgotten [the] name of God our and we had spread out hands our to a god strange.
آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟ 21
¿ Not God will he search out this for he [is] knowing [the] secrets of [the] heart.
تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند. 22
For on you we have been killed all the day we have been regarded like sheep of slaughter.
ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز! 23
Awake! - why? do you sleep - O Lord awake! may not you reject [us] to perpetuity.
چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟ 24
Why? face your do you hide do you forget? affliction our and oppression our.
اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم. 25
For it has sunk down to the dust self our it has clung to the earth belly our.
برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی! 26
Arise! a help of us and redeem us for [the] sake of covenant loyalty your.

< مزامیر 44 >