مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

[For the Chief Musician. By the sons of Korah. A contemplative psalm.] We have heard with our ears, God; our fathers have told us, what work you did in their days, in the days of old.

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

You drove out the nations with your hand, but you planted them. You afflicted the peoples, but you spread them abroad.

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

For they did not get the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, and your arm, and the light of your face, because you were favorable to them.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

You are my King, my God, who commands victories for Jacob.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

Through you we will push back our adversaries. Through your name we will trample down those who rise up against us.

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

But you have saved us from our adversaries, and have shamed those who hate us.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

In God we have made our boast all day long, we will give thanks to your name forever. (Selah)

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

But now you rejected us, and brought us to dishonor, and do not go out with our armies.

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

You make us turn back from the adversary. Those who hate us take spoil for themselves.

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

You have made us like sheep for food, and have scattered us among the nations.

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

You sell your people for nothing, and have gained nothing from their sale.

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

You make us the taunt of our neighbors, a scoffing and a derision to those who are around us.

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

You make us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

All day long my dishonor is before me, and shame covers my face,

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

At the taunt of one who reproaches and verbally abuses, because of the enemy and the avenger.

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

All this has come on us, yet have we not forgotten you, Neither have we been false to your covenant.

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

Our heart has not turned back, neither have our steps strayed from your path,

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

Though you have crushed us in the haunt of jackals, and covered us with the shadow of death.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

If we have forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

won't God search this out? For he knows the secrets of the heart.

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

For your sake we are killed all day long. We are regarded as sheep to be slaughtered.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Wake up. Why do you sleep, LORD? Arise. Do not reject us forever.

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Why do you hide your face, and forget our affliction and our oppression?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

For our soul is bowed down to the dust. Our body cleaves to the earth.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Rise up to help us. Redeem us for your loving kindness' sake.