مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

WE have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.