مزامیر 44

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma. Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.

2 تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.

3 قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.

4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.

5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.

6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.

7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.

8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.

9 اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.

10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.

11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.

12 تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.

13 ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.

14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.

15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva

16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.

17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,

18 نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,

19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.

20 اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:

21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!

22 تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.

23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!

24 چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?

25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio.

26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje!