مزامیر 43

1 خدایا، از من در برابر مردم بیرحم دفاع کن و مرا تبرئه نما؛ مرا از دست اشخاص حیله‌گر و ظالم برهان.

A Psalm of David. Judge me, O God, and plead my cause, against an ungodly nation: deliver me from the unjust and crafty man.

2 خدایا، تو پناهگاه من هستی؛ چرا مرا طرد کرده‌ای؟ چرا باید به سبب ستم دشمنان ناله‌کنان به این سو و آن سو بروم؟

For you, O God, are my strength: therefore have you cast me off? and why do I go sad of countenance, while the enemy oppresses [me]?

3 نور و راستی خود را بفرست تا هدایتم کنند و مرا به کوه مقدّس تو و به مکان سکونتت بازگردانند.

Send forth your light and your truth: they have led me, and brought me to your holy mountain, and to your tabernacles.

4 آنگاه به مذبح تو خواهم رفت، ای خدایی که شادی و خوشی من هستی، و در آنجا با نغمهٔ بربط و سرود تو را ستایش خواهم کرد.

And I will go in to the altar of God, to God who gladdens my youth: I will give thanks to you on the harp, O God, my God.

5 ای جان من، چرا محزون و افسرده‌ای؟ بر خدا امید داشته باش! او را دوباره ستایش کن، زیرا او خدا و نجا‌ت‌دهندۀ توست!

Therefore are you very sad, O my soul? and therefore do you trouble me? Hope in God; for I will give thanks to him, [who is] the health of my countenance, [and] my God.