مزامیر 43

1 خدایا، از من در برابر مردم بیرحم دفاع کن و مرا تبرئه نما؛ مرا از دست اشخاص حیله‌گر و ظالم برهان.

Aw Sithaw, toenghaih amtuengsak ah, Sithaw panoek ai acaeng khaeah ka toenghaih to thui ah: aling thaih kami, kasae kaminawk ban thung hoiah na pahlong ah.

2 خدایا، تو پناهگاه من هستی؛ چرا مرا طرد کرده‌ای؟ چرا باید به سبب ستم دشمنان ناله‌کنان به این سو و آن سو بروم؟

Nang loe ka thacakhaih Sithaw ah na oh: tipongah nang pahnawt ving loe? Tipongah ka misa mah kai pacaekthlaek moe, palungsethaih hoiah ka oh loe?

3 نور و راستی خود را بفرست تا هدایتم کنند و مرا به کوه مقدّس تو و به مکان سکونتت بازگردانند.

Na aanghaih hoi loktang to na patoeh ah: nihcae mah kai na caeh o haih nasoe loe, nihcae mah na ohhaih kaciim mae hoi kahni im ah na caeh haih nasoe.

4 آنگاه به مذبح تو خواهم رفت، ای خدایی که شادی و خوشی من هستی، و در آنجا با نغمهٔ بربط و سرود تو را ستایش خواهم کرد.

To tiah nahaeloe Sithaw hmaicam ohhaih ahmuen ah, kang hoehaih hoi kang hoehaih Sithaw khaeah ka caeh han: Aw Sithaw, ka Sithaw, katoeng kruekhaih hoiah nang kang pakoeh han.

5 ای جان من، چرا محزون و افسرده‌ای؟ بر خدا امید داشته باش! او را دوباره ستایش کن، زیرا او خدا و نجا‌ت‌دهندۀ توست!

Aw ka hinghaih, tipongah na ngam sut loe? Tipongah ka palung thungah dawnraihaih hoiah na oh loe? Sithaw to oep ah: kai pahlongkung, ka bok ih Sithaw hoihhaih to ka pakoeh han vop.