< مزامیر 41 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. خوشا به حال کسانی که به فکر فقیران و درماندگان هستند، زیرا هنگامی که خود در زحمت بیفتند خداوند به یاری ایشان خواهد شتافت. 1
To the chief Musician, A Psalm of David. Blessed [is] he that considereth the poor: the LORD will deliver him in the time of trouble.
او ایشان را حفظ کرده، زنده نگاه خواهد داشت. آنان در دنیا سعادتمند خواهند بود و خدا نخواهد گذاشت که به دست دشمنانشان بیفتند. 2
The LORD will preserve him, and keep him alive; [and] he shall be blessed upon the earth: and thou wilt not deliver him to the will of his enemies.
به هنگام بیماری، خداوند ایشان را شفا می‌بخشد و سلامتی از دست رفته را به آنان باز می‌گرداند. 3
The LORD will strengthen him upon the bed of languishing: thou wilt make all his bed in his sickness.
گفتم: «خداوندا، به تو گناه کرده‌ام؛ بر من رحم کن و مرا شفا ده!» 4
I said, LORD, be merciful to me: heal my soul; for I have sinned against thee.
دشمنانم با کینه و نفرت دربارهٔ من می‌گویند: «کی می‌میرد و نامش گم می‌شود؟» 5
My enemies speak evil of me, When shall he die, and his name perish?
هنگامی که به عیادتم می‌آیند، وانمود می‌کنند که دوستدارانم هستند، و حال آنکه از من نفرت دارند و قصدشان سخن‌چینی و شایعه‌سازی است. 6
And if he cometh to see [me], he speaketh vanity: his heart gathereth iniquity to itself; [when] he goeth abroad, he telleth [it].
همهٔ دشمنانم پشت سرم حرف می‌زنند و درباره‌ام بد می‌اندیشند. 7
All that hate me whisper together against me: against me do they devise my hurt.
آنها می‌گویند: «به مرض کشنده‌ای مبتلا شده؛ از بستر بیماری بلند نخواهد شد.» 8
An evil disease, [say they], cleaveth fast to him: and [now] that he lieth he shall rise no more.
حتی بهترین دوستم نیز که به او اعتماد داشتم و نان و نمک مرا می‌خورد، دشمن من شده است. 9
Yes, my own familiar friend, in whom I trusted, who ate of my bread, hath lifted up [his] heel against me.
ای خداوند، بر من رحم کن و مرا بر پا بدار تا جواب آنان را بدهم. 10
But thou, O LORD, be merciful to me, and raise me up, that I may requite them.
یقین دارم که از من راضی هستی و نخواهی گذاشت دشمنانم بر من پیروز شوند. 11
By this I know that thou favorest me, because my enemy doth not triumph over me.
مرا به سبب درستکاریم حفظ خواهی کرد و تا ابد در حضورت نگاه خواهی داشت. 12
And as for me, thou upholdest me in my integrity, and settest me before thy face for ever.
سپاس بر خداوند، خدای اسرائیل، از حال تا ابد. آمین! آمین! 13
Blessed [be] the LORD God of Israel from everlasting, and to everlasting. Amen, and amen.

< مزامیر 41 >