< مزامیر 41 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. خوشا به حال کسانی که به فکر فقیران و درماندگان هستند، زیرا هنگامی که خود در زحمت بیفتند خداوند به یاری ایشان خواهد شتافت. 1
“To the chief musician, a psalm of David.” Happy is he that careth for the poor: on the day of evil will the Lord deliver him.
او ایشان را حفظ کرده، زنده نگاه خواهد داشت. آنان در دنیا سعادتمند خواهند بود و خدا نخواهد گذاشت که به دست دشمنانشان بیفتند. 2
The Lord will preserve him, and keep him alive; he shall be made happy on the earth: and thou wilt not deliver him unto the revengeful desire of his enemies.
به هنگام بیماری، خداوند ایشان را شفا می‌بخشد و سلامتی از دست رفته را به آنان باز می‌گرداند. 3
The Lord will sustain him upon the bed of painful disease: thou changest all his couch in his sickness.
گفتم: «خداوندا، به تو گناه کرده‌ام؛ بر من رحم کن و مرا شفا ده!» 4
I said, Lord, be gracious unto me: heal my soul; for I have sinned against thee.
دشمنانم با کینه و نفرت دربارهٔ من می‌گویند: «کی می‌میرد و نامش گم می‌شود؟» 5
My enemies speak evil of me, When will he die, and his name perish?
هنگامی که به عیادتم می‌آیند، وانمود می‌کنند که دوستدارانم هستند، و حال آنکه از من نفرت دارند و قصدشان سخن‌چینی و شایعه‌سازی است. 6
And if he come to see [me], he speaketh falsely: his heart gathereth wickedness to itself; he goeth abroad [and] speaketh it.
همهٔ دشمنانم پشت سرم حرف می‌زنند و درباره‌ام بد می‌اندیشند. 7
Altogether whisper against me all that hate me: against me do they devise my injury.
آنها می‌گویند: «به مرض کشنده‌ای مبتلا شده؛ از بستر بیماری بلند نخواهد شد.» 8
“His godless deed [say they] is poured out over him: as he lieth there he will never more rise up again.”
حتی بهترین دوستم نیز که به او اعتماد داشتم و نان و نمک مرا می‌خورد، دشمن من شده است. 9
Yea, even the man that should have sought my welfare, in whom I trusted, who eateth my bread, hath lifted up his heel against me.
ای خداوند، بر من رحم کن و مرا بر پا بدار تا جواب آنان را بدهم. 10
But thou, O Lord, be gracious unto me, and raise me up, that I may requite it unto them.
یقین دارم که از من راضی هستی و نخواهی گذاشت دشمنانم بر من پیروز شوند. 11
By this do I know that thou art pleased with me, that my enemy doth not triumph over me.
مرا به سبب درستکاریم حفظ خواهی کرد و تا ابد در حضورت نگاه خواهی داشت. 12
But as for me, thou upholdest me in my integrity, and placest me before thy presence for ever.
سپاس بر خداوند، خدای اسرائیل، از حال تا ابد. آمین! آمین! 13
Blessed be the Lord the God of Israel from everlasting, and to everlasting. Amen, and Amen. BEGIM

< مزامیر 41 >