مزامیر 40

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید.

[For the Chief Musician. A Psalm by David.] I waited patiently for the LORD, and he turned to me, and heard my cry.

2 او مرا از چاه هلاکت و از گل و لای بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت.

He also brought me up out of a pit of tumult, out of the miry clay; and he set my feet on a rock, making my steps secure.

3 او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را ببینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد.

And he has put a new song in my mouth, even praise to our God. Many shall see it, and fear, and shall trust in the LORD.

4 چه خوشبختند کسانی که بر خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند.

Blessed is the man who makes the LORD his trust, and doesn't respect the proud, nor such as turn aside to lies.

5 ای خداوند، خدای ما، تو کارهای شگفت‌انگیز بسیاری برای ما انجام داده‌ای و پیوسته به فکر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظیری! کارهای شگفت‌انگیز تو چنان زیادند که زبانم از بیان آنها قاصر است.

Many, LORD, my God, are the wonderful works which you have done, and your thoughts which are toward us. They can't be declared back to you. If I would declare and speak of them, they are more than can be numbered.

6 تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه گوشهایم را باز کردی؛ قربانی سوختنی و قربانی گناه را نطلبیدی.

Sacrifice and offering you did not desire, but a body you prepared for me. Whole burnt offering and sin offering you did not require.

7 آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در کتاب دربارۀ من نوشته شده است:

Then I said, "Look, I have come. It is written about me in the scroll of a book;

8 اشتیاق من، ای خدا، انجام ارادۀ توست، زیرا دستورهای تو در دلم جای دارد.»

to do your will, O God, I desired. And your Law is within my heart."

9 در اجتماع بزرگ قوم تو، به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام. از سخن گفتن نترسیده‌ام، چنانکه تو، ای خداوند آگاهی.

I have proclaimed glad news of righteousness in the great assembly. Look, I will not seal my lips, LORD, you know.

10 عدالت نجاتبخش تو را در دل خود پنهان نکرده‌ام. از امانت و قدرت نجاتبخش تو سخن گفته‌ام. در اجتماع بزرگ قوم تو، پیوسته از محبت و وفاداری تو سخن گفته‌ام.

I have not hidden your righteousness within my heart. I have declared your faithfulness and your salvation. I have not concealed your loving kindness and your truth from the great assembly.

11 ای خداوند، لطف و رحمت خود را از من دریغ مدار. محبت و وفاداری تو همواره مرا حفظ کند.

Do not withhold your tender mercies from me, LORD. Let your loving kindness and your truth continually preserve me.

12 بلایای بی‌شماری مرا احاطه کرده و گناهان زیادم بر من سنگینی می‌کند به طوری که نمی‌توانم سرم را بلند کنم. در دل خود آرامش ندارم.

For innumerable evils have surrounded me. My iniquities have overtaken me, so that I am not able to look up. They are more than the hairs of my head. My heart has failed me.

13 ای خداوند، رحم کن و مرا از این وضعیت نجات ده! به کمک من بشتاب!

Be pleased, LORD, to deliver me. Hurry to help me, LORD.

14 بگذار خجل و سرافکنده شوند آنانی که قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند کسانی که به دشمنی با من برخاسته‌اند؛

Let them be put to shame and confounded together who seek after my soul to destroy it. Let them be turned backward and brought to dishonor who delight in my hurt.

15 خوار و پریشان شوند آنانی که مرا تحقیر و مسخره می‌کنند.

Let them be desolate by reason of their shame that tell me, "Aha. Aha."

16 اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند که خداوند بزرگ است!

Let all those who seek you rejoice and be glad in you. Let such as love your salvation say continually, "Let the LORD be exalted."

17 من فقیر و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فکر می‌کند. ای خدای من، تو مددکار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخیر نکن.

But I am poor and needy. May the LORD think about me. You are my help and my deliverer. Do not delay, my God.