مزامیر 40
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید. | 1 |
For the choirmaster. A Psalm of David. I waited patiently for the LORD; He inclined to me and heard my cry.
| او مرا از چاه هلاکت و از گل و لای بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت. | 2 |
He lifted me up from the pit of despair, out of the miry clay; He set my feet upon a rock, and made my footsteps firm.
| او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را ببینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد. | 3 |
He put a new song in my mouth, a hymn of praise to our God. Many will see and fear and put their trust in the LORD.
| چه خوشبختند کسانی که بر خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند. | 4 |
Blessed is the man who has made the LORD his trust, who has not turned to the proud, nor to those who lapse into falsehood.
| ای خداوند، خدای ما، تو کارهای شگفت‌انگیز بسیاری برای ما انجام داده‌ای و پیوسته به فکر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظیری! کارهای شگفت‌انگیز تو چنان زیادند که زبانم از بیان آنها قاصر است. | 5 |
Many, O LORD my God, are the wonders You have done, and the plans You have for us— none can compare to You— if I proclaim and declare them, they are more than I can count.
| تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه گوشهایم را باز کردی؛ قربانی سوختنی و قربانی گناه را نطلبیدی. | 6 |
Sacrifice and offering You did not desire, but my ears You have opened. Burnt offerings and sin offerings You did not require.
| آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در کتاب دربارۀ من نوشته شده است: | 7 |
Then I said, “Here I am, I have come— it is written about me in the scroll:
| اشتیاق من، ای خدا، انجام ارادۀ توست، زیرا دستورهای تو در دلم جای دارد.» | 8 |
I delight to do Your will, O my God; Your law is within my heart.”
| در اجتماع بزرگ قوم تو، به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام. از سخن گفتن نترسیده‌ام، چنانکه تو، ای خداوند آگاهی. | 9 |
I proclaim righteousness in the great assembly; behold, I do not seal my lips, as You, O LORD, do know.
| عدالت نجاتبخش تو را در دل خود پنهان نکرده‌ام. از امانت و قدرت نجاتبخش تو سخن گفته‌ام. در اجتماع بزرگ قوم تو، پیوسته از محبت و وفاداری تو سخن گفته‌ام. | 10 |
I have not covered up Your righteousness in my heart; I have declared Your faithfulness and salvation; I have not concealed Your loving devotion and faithfulness from the great assembly.
| ای خداوند، لطف و رحمت خود را از من دریغ مدار. محبت و وفاداری تو همواره مرا حفظ کند. | 11 |
O LORD, do not withhold Your mercy from me; Your loving devotion and faithfulness will always guard me.
| بلایای بی‌شماری مرا احاطه کرده و گناهان زیادم بر من سنگینی می‌کند به طوری که نمی‌توانم سرم را بلند کنم. در دل خود آرامش ندارم. | 12 |
For evils without number surround me; my sins have overtaken me, so that I cannot see. They are more than the hairs of my head, and my heart has failed within me.
| ای خداوند، رحم کن و مرا از این وضعیت نجات ده! به کمک من بشتاب! | 13 |
Be pleased, O LORD, to deliver me; hurry, O LORD, to help me.
| بگذار خجل و سرافکنده شوند آنانی که قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند کسانی که به دشمنی با من برخاسته‌اند؛ | 14 |
May those who seek my life be ashamed and confounded; may those who wish me harm be repelled and humiliated.
| خوار و پریشان شوند آنانی که مرا تحقیر و مسخره می‌کنند. | 15 |
May those who say to me, “Aha, aha!” be appalled at their own shame.
| اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند که خداوند بزرگ است! | 16 |
May all who seek You rejoice and be glad in You; may those who love Your salvation always say, “The LORD be magnified!”
| من فقیر و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فکر می‌کند. ای خدای من، تو مددکار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخیر نکن. | 17 |
But I am poor and needy; may the Lord think of me. You are my helper and deliverer; O my God, do not delay.
