مزامیر 40

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید.

Kathutkung: Devit BAWIPA teh lungsaw laihoi ka ring. Kai koe lah a kamlang teh, ka hram e lawk hah a thai.

2 او مرا از چاه هلاکت و از گل و لای بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت.

Rawknae tangkom hoi tangdong thung hoi na rasa. Ka khok hah talung van a hruek teh, kacaklah na kangdue sak.

3 او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را ببینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد.

Maimae Cathut pholennae la katha hah ka pahni dawk a hruek. Tamimaya ni hot hah hmawt vaiteh, a taki awh vaiteh, BAWIPA a kâuep awh han.

4 چه خوشبختند کسانی که بر خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند.

Ka kâoupnaw hoi cathutkaphawk koe lah lam kaphennaw koe lam ka phen hoeh niteh, BAWIPA ka kâuepnaw teh tami yawkahawi e doeh.

5 ای خداوند، خدای ما، تو کارهای شگفت‌انگیز بسیاری برای ما انجام داده‌ای و پیوسته به فکر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظیری! کارهای شگفت‌انگیز تو چنان زیادند که زبانم از بیان آنها قاصر است.

Oe BAWIPA kaie Cathut, kângairu hno na sak e naw hoi, kaimouh hanlah na pouk e naw hah moi apap. Na hmalah boeba hai ka dei thai lek hoeh. Ka dei vaiteh, ka pâpho pawiteh, touk thai e hloilah doeh ao.

6 تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه گوشهایم را باز کردی؛ قربانی سوختنی و قربانی گناه را نطلبیدی.

Thuengnae hoi poenae hah na ngai e nahoeh. Hmaisawi thuengnae hoi yon thuengnae hah na hei e nahoeh. Ka hnâ teh na ang sak.

7 آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در کتاب دربارۀ من نوشته شده است:

Hatnavah, khenhaw! cakalawng dawk kaie kong thut e patetlah kai teh ka tho.

8 اشتیاق من، ای خدا، انجام ارادۀ توست، زیرا دستورهای تو در دلم جای دارد.»

Oe Cathut, na lungngai sak e heh ka konawmnae doeh. Na kâlawk hai ka lungthung vah ao.

9 در اجتماع بزرگ قوم تو، به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام. از سخن گفتن نترسیده‌ام، چنانکه تو، ای خداوند آگاهی.

Kalenpounge kamkhuengnae koe vah, lannae kamthang hah ka pâpho toe. Dei hanelah ka kâcakuep hoeh. Oe BAWIPA, nang nama ni roeroe na panue doeh.

10 عدالت نجاتبخش تو را در دل خود پنهان نکرده‌ام. از امانت و قدرت نجاتبخش تو سخن گفته‌ام. در اجتماع بزرگ قوم تو، پیوسته از محبت و وفاداری تو سخن گفته‌ام.

Na lannae teh, ka lungthung vah ka hro teh, yuemkamculah na onae hoi na rungngangnae hah ouk ka pâpho. Puenghoi kamkhuengnae koe na pahrennae hoi na lawkkatang teh duem kaawm khai thai hoeh.

11 ای خداوند، لطف و رحمت خود را از من دریغ مدار. محبت و وفاداری تو همواره مرا حفظ کند.

Oe BAWIPA, ngai kaawm e na lungmanae teh na pasoung laipalah awm hoeh. Na pahrennae hoi na lawkkatang ni, pout laipalah na ngue lawiseh.

12 بلایای بی‌شماری مرا احاطه کرده و گناهان زیادم بر من سنگینی می‌کند به طوری که نمی‌توانم سرم را بلند کنم. در دل خود آرامش ندارم.

Bangkongtetpawiteh, touklek hoeh e runae ni na kalup, ka payonnae ni na tâ. Hatdawkvah, lathueng lah ka khen thai hoeh. Ka lû dawk e sam hlak apap. Hatdawkvah, ka lungthin teh a tâwn.

13 ای خداوند، رحم کن و مرا از این وضعیت نجات ده! به کمک من بشتاب!

Oe BAWIPA, pahren lahoi na rungngang haw. Oe BAWIPA, karanglah na kabawm haw.

14 بگذار خجل و سرافکنده شوند آنانی که قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند کسانی که به دشمنی با من برخاسته‌اند؛

Ka hringnae raphoe hanlah katawngnaw teh, kaya laihoi awm awh naseh. Kai thoenae dueng kangainaw teh, kaya laihoi pâlei lah awm naseh.

15 خوار و پریشان شوند آنانی که مرا تحقیر و مسخره می‌کنند.

Eheh, Eheh, katetnaw hah a pouknae kadeng lah kayak awh naseh.

16 اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند که خداوند بزرگ است!

Nang katawngnaw pueng teh, nang dawk konawm laihoi lunghawi awh naseh. Na rungngangnae ka lungpataw naw ni, BAWIPA teh tawmrasang lah awmseh telah pout laipalah tet awh naseh.

17 من فقیر و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فکر می‌کند. ای خدای من، تو مددکار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخیر نکن.

Kai teh tamimathoe hoi tamikavout doeh. Hatei, BAWIPA ni ouk na pouk. Nang teh na kabawmkung hoi rungngangkung doeh. Hnawngcawn hanh lawi a ka Cathut.