مزامیر 40

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید.

Bawipa ce kawdungnaak ing ka qeh dawngawh; kai benna mang law nawh kang kqangnaak awi ce za hy.

2 او مرا از چاه هلاکت و از گل و لای بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت.

Lawk-kqawng dek nawng ak plai ak khui awhkawng nik dawk nawh, lungnu awh ka khaw ce ni leh sak hy, kang dyihnaak na hun nep ce ni pehy.

3 او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را ببینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد.

Ningmih a Khawsa kyihcahnaak lak thai ce kam kha awh ta law hy. Thlang khawzah ing ami huh awh ce kqih kawm usaw Bawipa ce ypna kawm uh.

4 چه خوشبختند کسانی که بر خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند.

Bawipa ak ypnaak thlang, amak thym khawsakhqi benna hawi unawh ak oek qu thlang amak toek taw a zoseen hy.

5 ای خداوند، خدای ما، تو کارهای شگفت‌انگیز بسیاری برای ما انجام داده‌ای و پیوسته به فکر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظیری! کارهای شگفت‌انگیز تو چنان زیادند که زبانم از بیان آنها قاصر است.

Aw Bawipa ka Khawsa, kawpoek kyi na saikhqi doem soeih hy. Kaimih aham ik-oeih na qaalkhqi ve a doem soeih a dawngawh u ingawm am dang sak thai noeng hy, cemyihkhqi ce kqawn qoe nyng seiawm, noet noeng kaa ingkaw kqawn noeng kaana doem soeih hy.

6 تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه گوشهایم را باز کردی؛ قربانی سوختنی و قربانی گناه را نطلبیدی.

Bulnaak lucik nawn ce am hy tiksaw, kang haa ni vyh pe hawh hyk ti; hyih phumnaak ingkaw thawlh bulnaak ce am ngoe hyk ti.

7 آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در کتاب دربارۀ من نوشته شده است:

Cawhtaw kai ing, “Vena awm nyng, law hawh nyng cahawn khuiawh ka kawng qee na awm hawh hy.

8 اشتیاق من، ای خدا، انجام ارادۀ توست، زیرا دستورهای تو در دلم جای دارد.»

Aw ka Khawsa, nak kawngaih ce sai aham hy nawh; na anaa awi ce kak kawlung awh khoem khak nyng,” ka ti.

9 در اجتماع بزرگ قوم تو، به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام. از سخن گفتن نترسیده‌ام، چنانکه تو، ای خداوند آگاهی.

Dyngnaak ce thlangkqeng anglakawh kqawn nawh; AW Bawipa na sim hawh amyihna ka hui am khyp nyng.

10 عدالت نجاتبخش تو را در دل خود پنهان نکرده‌ام. از امانت و قدرت نجاتبخش تو سخن گفته‌ام. در اجتماع بزرگ قوم تو، پیوسته از محبت و وفاداری تو سخن گفته‌ام.

Na dyngnaak ce kak kawk khuiawh am thuh nyng saw; na ypawmnaak ingkaw na hulnaak khqi ce kqawn nyng. Thlangkqeng khawzah anglakawh na lungnaak awitak ce am phah nyng.

11 ای خداوند، لطف و رحمت خود را از من دریغ مدار. محبت و وفاداری تو همواره مرا حفظ کند.

Aw Bawipa, nam qeennaak ce ka hamna koeh hlawh lah; na lungnaak ingkaw nak awitak ing nik chung poepa seh.

12 بلایای بی‌شماری مرا احاطه کرده و گناهان زیادم بر من سنگینی می‌کند به طوری که نمی‌توانم سرم را بلند کنم. در دل خود آرامش ندارم.

Ikawtih, noet boeih kaa kyinaakkhqi ing nik chung khoep nawh; ka thawlhnaak ing anik chung hawh dawngawh, ka mik am dang voel hy. Ka lu awhkaw ka lusam anglakawh doem khqoet unawh, kak kaw boet hqoeng hy.

13 ای خداوند، رحم کن و مرا از این وضعیت نجات ده! به کمک من بشتاب!

Aw Bawipa, kai hul aham nak kaw zeel sak lah; Aw Bawipa, kai hul aham ang tawnna law lah.

14 بگذار خجل و سرافکنده شوند آنانی که قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند کسانی که به دشمنی با من برخاسته‌اند؛

Ka hqingnaak hqe aham ak tengkhqi ce chah qai phyi kawt na awm u seitaw ngai hangtum na awm lah u seh; kai plawci sak aham ak ngaihkhqi ce kawboet doena hlat u seh.

15 خوار و پریشان شوند آنانی که مرا تحقیر و مسخره می‌کنند.

A ha! kai anik tinaakkhqi ce amik chah aih awh cat lyt lyt u seh.

16 اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند که خداوند بزرگ است!

Cehlai, nang anik suikhqi boeih taw zeel u seitaw nang ak khan awh ce amik kaw zeel seh; ang quina, “Bawipa taw zoeksang na awm seh!” ti u seh.

17 من فقیر و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فکر می‌کند. ای خدای من، تو مددکار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخیر نکن.

Cehlai, kai taw khawdeng thlang ingkaw ak syt thlang na awm nyng; Bawipa ing nik poek seh. Nang taw ka hulkung ingkaw anik hulkung na awm hyk ti; Aw ka Khawsa, koeh yih.