< مزامیر 4 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی. ای خدای عادل من، وقتی نزد تو فریاد برمی‌آورم، مرا اجابت فرما. زمانی که در سختی و تنگنا بودم تو به داد من رسیدی، پس اکنون نیز بر من رحم فرموده، دعایم را اجابت فرما. 1
Hear me when I call, O God of my righteousness: you have enlarged me when I was in distress; have mercy on me, and hear my prayer.
ای آدمیان، تا به کی نام مرا بی‌حرمت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل و دروغ را دوست خواهید داشت و از آنها پیروی خواهید کرد؟ 2
O you sons of men, how long will you turn my glory into shame? how long will you love vanity, and seek after leasing? (Selah)
بدانید که خداوند اشخاص عادل را برای خود برگزیده است، پس وقتی نزد او فریاد برآورم صدایم را خواهد شنید. 3
But know that the LORD has set apart him that is godly for himself: the LORD will hear when I call to him.
نگذارید خشم بر شما غلبه کرده، شما را به گناه بکشاند. بر بسترهای خود، در سکوت به رفتار خود فکر کنید. 4
Stand in awe, and sin not: commune with your own heart on your bed, and be still. (Selah)
بر خداوند توکل کنید و قربانیهای راستین را به او تقدیم نمایید. 5
Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD.
بسیاری می‌گویند: «کیست که به ما کمک کند؟» ای خداوند، تو نور چهره‌ات را بر ما بتابان. 6
There be many that say, Who will show us any good? LORD, lift you up the light of your countenance on us.
تو قلب مرا از شادی لبریز کرده‌ای! آری، شادی‌ای که تو به من بخشیده‌ای بیشتر از شادی‌ای است که به هنگام برداشت محصول فراوان پدید می‌آید. 7
You have put gladness in my heart, more than in the time that their corn and their wine increased.
با آرامش خیال به خواب می‌روم، زیرا تو ای خداوند، تنها تو، مرا در امنیت نگه می‌داری. 8
I will both lay me down in peace, and sleep: for you, LORD, only make me dwell in safety.

< مزامیر 4 >