< مزامیر 38 >
مزمور داوود. از خدا میخواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن. | 1 |
En psalm av David; till åminnelse.
تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتادهام. | 2 |
HERRE, straffa mig icke i din förtörnelse, och tukta mig icke i din vrede.
در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شدهاند. | 3 |
Ty dina pilar hava träffat mig, och din hand drabbar mig.
تقصیراتم از سرم گذشتهاند و همچون باری گران بر من سنگینی میکنند. | 4 |
Det finnes intet helt på min kropp för din vredes skull, intet helbrägda i mina ben för min synds skull.
به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شدهاند. | 5 |
Ty mina missgärningar gå mig över huvudet; såsom en svår börda äro de mig för tunga.
به خود میپیچم و به کلی خمیده شدهام. تمام روز مینالم و به این سو و آن سو میروم. | 6 |
Mina sår stinka och flyta för min dårskaps skull.
از شدت تب میسوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است. | 7 |
Jag går krokig och mycket lutande; hela dagen går jag sörjande.
تاب تحمل خود را از دست دادهام و به کلی از پای افتادهام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد مینالم. | 8 |
Ty mina länder äro fulla av brand, och intet helt finnes på min kropp.
خداوندا، تمام آرزوهایم را میدانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست. | 9 |
Jag är vanmäktig och illa sönderslagen; jag klagar för mitt hjärtas jämmers skull.
قلب من به شدت میتپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است. | 10 |
Herre, du känner all min trängtan, och min suckan är dig icke fördold.
دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله میگیرند و همسایگانم از من دوری میکنند. | 11 |
Mitt hjärta slår häftigt, min kraft har övergivit mig; mina ögons ljus, också det är borta.
آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام میگذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم میکنند و تمام روز علیه من نقشه میکشند. | 12 |
Mina vänner och fränder hålla sig fjärran ifrån min plåga, och mina närmaste hava ställt sig långt ifrån.
من همچون شخص کری هستم که نمیتواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمیتواند سخن بگوید. | 13 |
Snaror lägga de ut, som stå efter mitt liv, och de som söka min ofärd tala vad fördärvligt är; på svek tänka de hela dagen.
مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد. | 14 |
Men jag är lik en döv, som intet hör, och lik en stum, som icke upplåter sin mun;
ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد. | 15 |
ja, jag är lik en man som intet hör, och som icke har något gensvar i sin mun.
نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی میافتم خود را برتر از من بدانند. | 16 |
Se, på dig, HERRE, hoppas jag; du skall svara, Herre, min Gud.
نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب میدهد. | 17 |
Ty jag fruktar att de annars få glädja sig över mig, att de skola förhäva sig över mig, när min fot vacklar.
من به گناهانم اعتراف میکنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم. | 18 |
Ty jag är nära att falla, och min plåga är alltid inför mig;
دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند. | 19 |
ja, jag måste bekänna min missgärning, och jag sörjer över min synd.
آنها خوبی مرا با بدی پاسخ میدهند؛ با من مخالفت میورزند زیرا من کوشش میکنم کار نیک انجام دهم. | 20 |
Men mina fiender få leva och äro mäktiga, och många äro de som hata mig utan sak,
خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش. | 21 |
de som löna gott med ont, och som stå mig emot, därför att jag far efter det goda.
ای خداوند، تو نجاتدهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب! | 22 |
Övergiv mig icke, HERRE; min Gud, var icke långt ifrån mig. Skynda till min hjälp, Herre, du min frälsning.