مزامیر 38

1 مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

3 در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

4 تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

5 به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

6 به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

7 از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

8 تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

9 خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

10 قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

11 دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

12 آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

13 من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

14 مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

15 ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

16 نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

17 نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

18 من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

19 دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

20 آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

21 خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!

22 ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!

Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!