< مزامیر 38 >
مزمور داوود. از خدا میخواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن. | 1 |
Dávid zsoltára emlékeztetőül. Uram, haragodban ne fenyíts meg engem; felgerjedésedben ne ostorozz meg engem!
تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتادهام. | 2 |
Mert nyilaid belém akadtak, és kezed rám nehezült.
در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شدهاند. | 3 |
Nincs épség testemben a te haragodtól; nincs békesség csontjaimban vétkeim miatt.
تقصیراتم از سرم گذشتهاند و همچون باری گران بر من سنگینی میکنند. | 4 |
Mert bűneim elborítják fejemet; súlyos teherként, erőm felett.
به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شدهاند. | 5 |
Megsenyvedtek, megbűzhödtek sebeim oktalanságom miatt.
به خود میپیچم و به کلی خمیده شدهام. تمام روز مینالم و به این سو و آن سو میروم. | 6 |
Lehorgadtam, meggörbedtem nagyon; naponta szomorúan járok.
از شدت تب میسوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است. | 7 |
Mert derekam megtelt gyulladással, és testemben semmi ép sincsen.
تاب تحمل خود را از دست دادهام و به کلی از پای افتادهام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد مینالم. | 8 |
Erőtlen és összetört vagyok nagyon, s szívem keserűsége miatt jajgatok.
خداوندا، تمام آرزوهایم را میدانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست. | 9 |
Uram, előtted van minden kívánságom, és nincs előled elrejtve az én nyögésem!
قلب من به شدت میتپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است. | 10 |
Szívem dobogva ver, elhágy erőm, s szemem világa – az sincs már velem.
دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله میگیرند و همسایگانم از من دوری میکنند. | 11 |
Szeretteim és barátaim félreállanak csapásomban; rokonaim pedig messze állanak.
آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام میگذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم میکنند و تمام روز علیه من نقشه میکشند. | 12 |
De tőrt vetnek, a kik életemre törnek, és a kik bajomra törnek; hitványságokat beszélnek, és csalárdságot koholnak mindennap.
من همچون شخص کری هستم که نمیتواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمیتواند سخن بگوید. | 13 |
De én, mint a siket, nem hallok, és olyan vagyok, mint a néma, a ki nem nyitja föl száját.
مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد. | 14 |
És olyanná lettem, mint az, a ki nem hall, és szájában nincsen ellenmondás.
ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد. | 15 |
Mert téged vártalak Uram, te hallgass meg Uram, Istenem!
نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی میافتم خود را برتر از من بدانند. | 16 |
Mert azt gondolom: csak ne örülnének rajtam; mikor lábam ingott, hatalmaskodtak ellenem!
نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب میدهد. | 17 |
És bizony közel vagyok az eleséshez, és bánatom mindig előttem van.
من به گناهانم اعتراف میکنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم. | 18 |
Sőt bevallom bűneimet, bánkódom vétkem miatt.
دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند. | 19 |
De ellenségeim élnek, erősödnek; megsokasodtak hazug gyűlölőim,
آنها خوبی مرا با بدی پاسخ میدهند؛ با من مخالفت میورزند زیرا من کوشش میکنم کار نیک انجام دهم. | 20 |
És a kik jóért roszszal fizetnek; ellenem törnek, a miért én jóra törekszem.
خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش. | 21 |
Ne hagyj el Uram Istenem, ne távolodjál el tőlem!
ای خداوند، تو نجاتدهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب! | 22 |
Siess segítségemre, oh Uram, én szabadítóm!