مزامیر 38

1 مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. Jehovah, strafe mich nicht in Deiner Entrüstung, und züchtige mich nicht in Deinem Grimm.

2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

Denn Deine Pfeile fahren auf mich nieder, und Deine Hand fährt nieder auf mich.

3 در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

Nichts Gesundes ist an meinem Fleisch ob Deinem Unwillen, und kein Frieden in meinen Gebeinen ob meiner Sünde.

4 تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

Denn meine Missetaten gehen über mein Haupt. Wie eine schwere Last sind sie zu schwer für mich.

5 به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

Es stinken eiternd meine Striemen ob meiner Narrheit.

6 به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

Ich bin gekrümmt und gar sehr niedergebeugt, düster gehe ich einher den ganzen Tag.

7 از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

Denn meine Lenden sind voll Feuerbrands, und nichts Gesundes ist an meinem Fleisch.

8 تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

Erstarrt bin ich, und sehr zerstoßen, ich brülle vor dem Grollen meines Herzens.

9 خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

O Herr, vor Dir ist all mein Sehnen, und mein Seufzen ist Dir nicht verborgen.

10 قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

Mein Herz pocht, meine Kraft verläßt mich, und meiner Augen Licht, auch das ist nicht mehr bei mir.

11 دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

Meine Lieben und Genossen stehen meiner Plage gegenüber und meine Nächsten stehen von ferne.

12 آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

Und die mir nach der Seele trachten, legen Fallstricke, und die mein Übel suchen, reden Unheil und sinnen auf Trug den ganzen Tag.

13 من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

Ich aber, wie ein Tauber, höre nicht, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht öffnet.

14 مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

Und ich bin wie ein Mann, der nicht hört und keine Strafrede in seinem Munde hat.

15 ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

Denn auf Dich, Jehovah, warte ich, Du wirst mir antworten, Herr, mein Gott.

16 نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

Denn ich spreche: Laß sie nicht fröhlich sein über mich. Wenn mein Fuß wankt, machen sie sich groß wider mich.

17 نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

Denn ich bin zum Sturze bereit, und mein Schmerz ist beständig vor mir.

18 من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

Denn ich sage an meine Missetat, und härme mich ob meiner Sünde.

19 دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

Und meine Feinde sind am Leben, sie sind mächtig, und viel sind derer, die mich fälschlich hassen,

20 آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Und welche Böses mir um Gutes vergelten, die sich wider mich setzen, weil ich dem Guten nachsetze.

21 خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

Verlasse mich nicht, Jehovah, mein Gott. Sei nicht fern von mir.

22 ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!

Stehe mir schleunig bei, Herr, mein Heil!