مزامیر 38

1 مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

Psaume de David, en souvenir touchant le sabbat. Seigneur, ne me reprenez pas dans votre fureur, et dans votre colère ne me châtiez pas.

2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

Parce que j’ai été percé de vos flèches; et que vous avez appesanti sur moi votre main.

3 در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

Il n’y a rien de sain dans ma chair en présence de votre fureur: il n’y a pas de paix dans mes os en présence de mes péchés.

4 تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

Parce que mes iniquités se sont élevées au-dessus de ma tête; et comme un fardeau pesant, elles se sont appesanties sur moi.

5 به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

Mes plaies se sont putréfiées et corrompues en présence de ma folie.

6 به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

Je suis devenu malheureux, et je suis entièrement courbé: et tout le jour je marchais contristé.

7 از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

Parce que mes reins ont été remplis d’illusions, et qu’il n’y a rien de sain dans ma chair.

8 تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

J’ai été affligé et j’ai été humilié à l’excès; je rugissais dans le frémissement de mon cœur.

9 خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

Seigneur, devant vous est tout mon désir, mon gémissement ne vous est pas caché.

10 قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

Mon cœur a été troublé, ma force m’a abandonné, et la lumière de mes yeux, elle-même n’est plus avec moi.

11 دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

Mes amis et mes proches se sont approchés vis-à-vis de moi, et ils se sont arrêtés. Et ceux qui étaient près de moi s’en sont tenus éloignés:

12 آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

Et ceux qui cherchaient mon âme usaient de violence envers moi.

13 من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

Mais moi, comme un sourd, je n’entendais pas; et j’étais comme un muet qui n’ouvre pas la bouche.

14 مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

Je suis donc devenu comme un homme qui n’entend point, et qui n’a pas dans sa bouche de répliques.

15 ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

Parce que c’est vous. Seigneur, en qui j’ai espéré: c’est vous qui m’exaucerez. Seigneur mon Dieu.

16 نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

Parce que j’ai dit: Que mes ennemis ne se réjouissent jamais à mon sujet: et tandis que mes pieds étaient chancelants, ils ont parlé à mon sujet avec orgueil.

17 نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

Parce que moi je suis prêt à des châtiments, et que ma douleur est toujours en ma présence.

18 من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

Parce que je publierai mon iniquité; et que je penserai à mon péché.

19 دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

Mais mes ennemis vivent et se sont fortifiés contre moi; et ils se sont multipliés ceux qui me haïssent injustement.

20 آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Ceux qui me rendent des maux pour des biens me déchiraient, parce que je m’attachais au bien.

21 خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

Ne m’abandonnez pas, Seigneur mon Dieu; ne vous éloignez pas de moi.

22 ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!

Songez à me secourir, Seigneur, Dieu de mon salut.