مزامیر 38

1 مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

En Psalme af David; til Ihukommelse.

2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.

3 در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.

4 تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.

5 به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.

6 به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.

7 از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.

8 تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.

9 خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.

10 قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.

11 دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.

12 آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.

13 من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.

14 مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.

15 ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.

16 نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.

17 نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.

18 من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.

19 دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.

20 آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.

21 خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.

22 ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!

Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!