مزامیر 37
| مزمور داوود. به سبب بدکاران خود را آزرده‌خاطر نکن و بر آدمهای شرور حسد مبر. | 1 |
Von David. Entrüste dich nicht über die Bösen
| آنها مانند علف بی‌دوام، به‌زودی پژمرده شده، از بین خواهند رفت. | 2 |
denn schnell wie das Gras verwelken sie und verdorren wie grünender Rasen.
| بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در زمین خود در کمال امنیت زندگی کنی. | 3 |
Vertrau auf den HERRN und tu das Gute, bleib wohnen im Lande und übe Redlichkeit
| با خداوند خوش باش و او آرزوی دلت را به تو خواهد داد. | 4 |
und habe deine Lust am HERRN: so wird er dir geben, was dein Herz begehrt.
| خودت را به خداوند بسپار و بر او تکیه کن و او تو را یاری خواهد داد؛ | 5 |
Befiehl dem HERRN deine Wege und vertraue auf ihn: er wird’s wohl machen
| او از حق تو دفاع خواهد کرد و خواهد گذاشت حقانیت تو مانند روز روشن بر همه آشکار شود. | 6 |
und deine Gerechtigkeit strahlen lassen wie das Licht und dein Recht wie den hellen Mittag.
| در حضور خداوند ساکت باش و با صبر و شکیبایی انتظار او را بکش. با دیدن کسانی که با نیرنگ و حیله در زندگی موفق می‌شوند، خود را پریشان نکن. | 7 |
Sei stille dem HERRN und harre auf ihn, entrüste dich nicht über den, der Glück hat bei seinem Tun, über den Mann, der Ränke übt!
| خشم و غضب را ترک کن. خاطر خود را آزرده مساز تا گناه نکنی. | 8 |
Steh ab vom Zorn und entsage dem Grimm, entrüste dich nicht: es führt nur zum Bösestun!
| بدکاران هلاک خواهند شد اما کسانی که انتظار خداوند را می‌کشند از برکات او برخوردار خواهند گردید. | 9 |
Denn die Übeltäter werden ausgerottet, doch die da harren des HERRN, die werden das Land besitzen.
| اشخاص شرور چندان دوامی نخواهند داشت؛ مدتی خواهند بود، ولی بعد از نظر ناپدید خواهند شد. | 10 |
Nur noch ein Weilchen, so wird der Frevler nicht mehr sein, und siehst du dich um nach seiner Stätte, so ist er nicht mehr da;
| اما فروتنان وارث زمین خواهند شد و در صلح و صفا خواهند زیست. | 11 |
die stillen Dulder aber werden das Land besitzen und sich freun an der Fülle des Friedens.
| آدم شرور از انسانهای با ایمان و نیکوکار نفرت دارد و برای آنها توطئه می‌چیند، | 12 |
Böses sinnt der Frevler gegen den Gerechten und knirscht mit den Zähnen gegen ihn;
| اما خداوند به او می‌خندد، زیرا می‌بیند که روز داوری او نزدیک است. | 13 |
der Allherr aber lacht über ihn, denn er sieht, daß sein Tag kommt.
| اشخاص شرور شمشیرهای خود را کشیده‌اند و کمانهای خود را زه کرده‌اند تا فقیران و نیازمندان را هدف حملات خود قرار دهند و درستکاران را نابود سازند. | 14 |
Die Frevler zücken das Schwert und spannen den Bogen, um den Dulder und Armen niederzustrecken und die redlich Wandelnden hinzumorden;
| اما شمشیرهای آنها به قلب خودشان فرو خواهند رفت و کمانهایشان شکسته خواهند شد. | 15 |
doch ihr Schwert dringt ihnen ins eigne Herz, und ihre Bogen werden zerbrochen.
| اندک دارایی یک عادل با ارزشتر از ثروت هنگفت شریران است. | 16 |
Das geringe Gut des Gerechten ist besser als der Überfluß vieler Gottlosen;
| زیرا خداوند نیروی شریران را از آنها سلب خواهد کرد، اما عادلان را محافظت خواهد نمود. | 17 |
denn die Arme der Gottlosen werden zerbrochen, die Gerechten aber stützt der HERR.
| خداوند از زندگی افراد درستکار و امین مراقبت می‌کند؛ او به ایشان ارثی فسادناپذیر خواهد بخشید! | 18 |
Der HERR kennt wohl die Tage der Frommen, und ihr Besitz ist für immer gesichert;
| آنها در زمان بلا زحمت نخواهند دید و حتی در ایام قحطی سیر خواهند بود. | 19 |
sie werden nicht zuschanden in böser Zeit, nein, in den Tagen des Hungers werden sie satt.
| اما بدکاران نابود خواهند شد و دشمنان خداوند همچون گلهای وحشی زودگذر، پژمرده و فانی خواهند گردید و مانند دود ناپدید خواهند شد. | 20 |
Dagegen die Gottlosen gehen zugrunde, und die Feinde des HERRN sind wie die Pracht der Auen: sie vergehen wie Rauch, sie vergehen!
| آدم شرور قرض می‌گیرد و پس نمی‌دهد، اما شخص نیک با سخاوتمندی به دیگران کمک می‌کند. | 21 |
Der Gottlose muß borgen und kann nicht zahlen, der Gerechte aber schenkt und gibt;
| کسانی که برکت خداوند بر آنها باشد وارث زمین خواهند شد، اما آنانی که زیر لعنت خداوند قرار دارند ریشه‌کن خواهند شد. | 22 |
denn die vom HERRN Gesegneten erben das Land, aber die von ihm Verfluchten werden vernichtet.
| خداوند قدمهای دوستداران خود را استوار می‌سازد؛ | 23 |
Vom HERRN her werden die Schritte des Mannes gefestigt, und zwar wenn Gefallen er hat an seinem Wandel;
| اگر بیفتند به آنان آسیبی نخواهد رسید، زیرا خداوند دست ایشان را می‌گیرد. | 24 |
wenn er strauchelt, stürzt er nicht völlig nieder, denn der HERR stützt ihm die Hand.
| از دوران جوانی تا امروز که پیر هستم ندیده‌ام که انسان عادل را خداوند ترک گفته باشد و فرزندانش گرسنه و محتاج نان باشند! | 25 |
Ich bin jung gewesen und alt geworden, doch hab’ ich nie den Gerechten verlassen gesehn, noch seine Kinder betteln um Brot.
| انسان نیکوکار با سخاوتمندی می‌بخشد و قرض می‌دهد و خداوند فرزندانش را نیز برکت می‌دهد. | 26 |
Allzeit kann er schenken und darleihn, und auch noch seine Kinder sind zum Segen.
| اگر از بدی دوری نمایی و نیکویی کنی در زندگی پایدار و کامیاب خواهی شد. | 27 |
Halte dich fern vom Bösen und tu das Gute, so wirst du für immer wohnen bleiben;
| زیرا خداوند انصاف را دوست دارد و عزیزان خود را ترک نمی‌کند، بلکه همیشه از آنها مراقبت می‌نماید. اما نسل شروران ریشه‌کن خواهد شد. | 28 |
Denn der HERR hat das Recht lieb und verläßt seine Frommen nicht: ewiglich werden sie behütet, doch der Gottlosen Nachwuchs wird ausgerottet.
| عادلان دنیا را به ارث خواهند برد و تا به ابد در آن سکونت خواهند نمود. | 29 |
Die Gerechten werden das Land besitzen und bleiben in ihm wohnen für immer.
| از دهان عادل حکمت بیرون می‌آید و زبان او آنچه را راست است بیان می‌کند. | 30 |
Des Gerechten Mund läßt Weisheit hören, und seine Zunge redet Recht;
| او شریعت خداوند را در دل خود جای داده است و از راه راست منحرف نخواهد شد. | 31 |
das Gesetz seines Gottes wohnt ihm im Herzen, und seine Schritte wanken nicht.
| شریران، عادلان را هدف قرار می‌دهند و درصددند آنها را از بین ببرند. | 32 |
Der Gottlose lauert dem Gerechten auf und sucht ihn ums Leben zu bringen;
| اما خداوند ایشان را به دست شریران نخواهد سپرد و نخواهد گذاشت به هنگام داوری محکوم شوند. | 33 |
doch der HERR läßt ihn nicht fallen in seine Hand und läßt ihn nicht verdammen vor Gericht.
| به خداوند امیدوار باش و احکام او را نگاه دار و او به موقع تو را برکت خواهد داد و سرافراز خواهد نمود و تو به چشم خود نابودی شریران را خواهی دید. | 34 |
Harre des HERRN und halte dich an seinen Weg, so wird er dich erhöhn zum Besitz des Landes; an der Gottlosen Vernichtung wirst du deine Freude sehn.
| شخص شریر و ظالمی را دیدم که همچون درختی سبز به هر سو شاخ و برگ گسترده بود. | 35 |
Ich hab’ einen Frevler gesehen, der trat gar trotzig auf und spreizte sich stolz wie ein grünender, ragender Baum;
| اما طولی نکشید که از بین رفت و اثری از او باقی نماند؛ سراغش را گرفتم، ولی پیدا نشد. | 36 |
doch als ich (wieder) vorüberging, da war er verschwunden, und als ich ihn suchte, war er nicht mehr zu finden.
| اما شخص پاک و درستکار را ملاحظه کن! او عاقبت به خیر خواهد شد. | 37 |
Bleibe (also) fromm und halte dich recht, denn solchen wird es zuletzt wohl ergehn;
| اما عاقبت بدکاران نابودیست و همهٔ آنها هلاک خواهند شد. | 38 |
die Frevler aber werden allesamt vertilgt, und der Gottlosen Nachwuchs wird ausgerottet.
| خداوند عادلان را نجات خواهد داد و در سختیهای زندگی حامی آنها خواهد بود. | 39 |
Die Hilfe der Gerechten kommt vom HERRN: er ist ihre Schutzwehr zur Zeit der Not;
| خداوند به کمک آنها خواهد شتافت و آنها را از چنگ شریران خواهد رهانید، زیرا به او پناه می‌برند. | 40 |
denn der HERR steht ihnen bei und rettet sie; er rettet sie von den Frevlern und bringt ihnen Hilfe, weil auf ihn sie ihr Vertrauen setzen.
