مزامیر 37

1 مزمور داوود. به سبب بدکاران خود را آزرده‌خاطر نکن و بر آدمهای شرور حسد مبر.

Von David. / Arge laß nicht zum Eifer dich reizen, / Alle die Frevler beneide nicht!

2 آنها مانند علف بی‌دوام، به‌زودی پژمرده شده، از بین خواهند رفت.

Denn wie Gras verschwinden sie eilend / Und verwelken wie grünes Kraut.

3 بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در زمین خود در کمال امنیت زندگی کنی.

Baue auf Jahwe und handle gut, / Bleibe im Lande und pflege Treue!

4 با خداوند خوش باش و او آرزوی دلت را به تو خواهد داد.

So wirst du Wonne an Jahwe haben, / Der dir gewährt deines Herzens Wunsch.

5 خودت را به خداوند بسپار و بر او تکیه کن و او تو را یاری خواهد داد؛

Gründe auf Jahwe dein Lebenslos, / Traue auf ihn, denn er macht's wohl!

6 او از حق تو دفاع خواهد کرد و خواهد گذاشت حقانیت تو مانند روز روشن بر همه آشکار شود.

Er läßt deine Unschuld wie Morgenlicht leuchten / Und dein Recht wie die Mittagshelle.

7 در حضور خداوند ساکت باش و با صبر و شکیبایی انتظار او را بکش. با دیدن کسانی که با نیرنگ و حیله در زندگی موفق می‌شوند، خود را پریشان نکن.

Duldergleich sei stille zu Jahwe und harre sein! / Entrüste dich nicht über den, der Glück hat, / Über den Mann, der Ränke verübt!

8 خشم و غضب را ترک کن. خاطر خود را آزرده مساز تا گناه نکنی.

Halt dich vom Zorne zurück, laß fahren den Grimm! / Erhitze dich nicht, es führt nur zum Bösen!

9 بدکاران هلاک خواهند شد اما کسانی که انتظار خداوند را می‌کشند از برکات او برخوردار خواهند گردید.

Denn Frevler werden ausgerottet; / Die aber Jahwes harren, die erben das Land.

10 اشخاص شرور چندان دوامی نخواهند داشت؛ مدتی خواهند بود، ولی بعد از نظر ناپدید خواهند شد.

Wartest du nur ein Weilchen, so ist der Frevler nicht mehr. / Nach seiner Stätte siehst du dich um: er ist dahin!

11 اما فروتنان وارث زمین خواهند شد و در صلح و صفا خواهند زیست.

Die Dulder werden das Land ererben / Und sich erfreuen der Fülle des Heils.

12 آدم شرور از انسانهای با ایمان و نیکوکار نفرت دارد و برای آنها توطئه می‌چیند،

Saat des Unheils sinnet der Böse, / Fletscht seine Zähne gegen den Frommen.

13 اما خداوند به او می‌خندد، زیرا می‌بیند که روز داوری او نزدیک است.

Doch Adonái lachet sein, / Denn er siehet: es kommt sein Tag.

14 اشخاص شرور شمشیرهای خود را کشیده‌اند و کمانهای خود را زه کرده‌اند تا فقیران و نیازمندان را هدف حملات خود قرار دهند و درستکاران را نابود سازند.

Gottlose zücken das Schwert und spannen den Bogen, / Um den Armen und Dürftigen zu fällen, / Um hinzumorden, die redlich wandeln.

15 اما شمشیرهای آنها به قلب خودشان فرو خواهند رفت و کمانهایشان شکسته خواهند شد.

Doch ihnen ins Herz wird dringen ihr Schwert, / Und ihre Bogen werden zerbrochen.

16 اندک دارایی یک عادل با ارزشتر از ثروت هنگفت شریران است.

Trägt der Gerechte auch wenig davon, / Besser ist's immer als vieler Frevler Güterfülle.

17 زیرا خداوند نیروی شریران را از آنها سلب خواهد کرد، اما عادلان را محافظت خواهد نمود.

Denn der Frevler Arm wird zerbrochen, / Aber die Frommen stützt Jahwe.

18 خداوند از زندگی افراد درستکار و امین مراقبت می‌کند؛ او به ایشان ارثی فسادناپذیر خواهد بخشید!

Jahwe kennt der Redlichen Tage, / Und ihr Besitz wird ewig bestehn.

19 آنها در زمان بلا زحمت نخواهند دید و حتی در ایام قحطی سیر خواهند بود.

Nicht leiden sie Mangel in böser Zeit, / In den Tagen des Hungers werden sie satt.

20 اما بدکاران نابود خواهند شد و دشمنان خداوند همچون گلهای وحشی زودگذر، پژمرده و فانی خواهند گردید و مانند دود ناپدید خواهند شد.

Kläglich kommen die Frevler um; / Wie der Auen Pracht sind Jahwes Feinde: / Sie schwinden dahin wie der Rauch, sie schwinden.

21 آدم شرور قرض می‌گیرد و پس نمی‌دهد، اما شخص نیک با سخاوتمندی به دیگران کمک می‌کند.

Lehnt der Frevler, so zahlt er nicht, / Der Gerechte aber tut wohl und gibt.

22 کسانی که برکت خداوند بر آنها باشد وارث زمین خواهند شد، اما آنانی که زیر لعنت خداوند قرار دارند ریشه‌کن خواهند شد.

Denn seine Gesegneten erben das Land, / Doch seine Verfluchten werden zunichte.

23 خداوند قدمهای دوستداران خود را استوار می‌سازد؛

Menschen tun feste Schritte mit Jahwes Hilfe, / Wenn ihr Wandel ihm wohlgefällt.

24 اگر بیفتند به آنان آسیبی نخواهد رسید، زیرا خداوند دست ایشان را می‌گیرد.

Mögen sie wanken — sie stürzen nicht, / Denn Jahwe stützt ihre Hände.

25 از دوران جوانی تا امروز که پیر هستم ندیده‌ام که انسان عادل را خداوند ترک گفته باشد و فرزندانش گرسنه و محتاج نان باشند!

Nie hab ich als Knabe noch später im Alter / Den Frommen verlassen gesehn / Und seine Kinder betteln um Brot.

26 انسان نیکوکار با سخاوتمندی می‌بخشد و قرض می‌دهد و خداوند فرزندانش را نیز برکت می‌دهد.

Allezeit tut er wohl und leihet, / Und seine Nachkommen werden zum Segen.

27 اگر از بدی دوری نمایی و نیکویی کنی در زندگی پایدار و کامیاب خواهی شد.

Sei fern vom Bösen und tue das Gute, / So wirst du immerdar wohnen bleiben.

28 زیرا خداوند انصاف را دوست دارد و عزیزان خود را ترک نمی‌کند، بلکه همیشه از آنها مراقبت می‌نماید. اما نسل شروران ریشه‌کن خواهد شد.

Jahwe liebt ja das Recht / Und verläßt seine Frommen nicht; er schützt sie auf immer. / Doch der Frevler Geschlecht wird ausgerottet.

29 عادلان دنیا را به ارث خواهند برد و تا به ابد در آن سکونت خواهند نمود.

Die Gerechten erben das Land / Und wohnen darin auf ewig.

30 از دهان عادل حکمت بیرون می‌آید و زبان او آنچه را راست است بیان می‌کند.

Preis der Weisheit verkündet der Fromme, / Und seine Zunge redet, was recht.

31 او شریعت خداوند را در دل خود جای داده است و از راه راست منحرف نخواهد شد.

Seines Gottes Gesetz ruht ihm im Herzen, / Und seine Schritte wanken nicht.

32 شریران، عادلان را هدف قرار می‌دهند و درصددند آنها را از بین ببرند.

Zu verderben den Frommen, lauert der Frevler: / Er sucht ihn zu töten.

33 اما خداوند ایشان را به دست شریران نخواهد سپرد و نخواهد گذاشت به هنگام داوری محکوم شوند.

Doch Jahwe gibt ihn seiner Hand nicht preis, / Er spricht ihn nicht schuldig, wenn Menschen ihn richten.

34 به خداوند امیدوار باش و احکام او را نگاه دار و او به موقع تو را برکت خواهد داد و سرافراز خواهد نمود و تو به چشم خود نابودی شریران را خواهی دید.

Klammre dich an Jahwe, halt ein seinen Weg: / Er wird dich erhöhn, daß du erbest das Land. / Der Frevler Vernichtung siehst du mit an.

35 شخص شریر و ظالمی را دیدم که همچون درختی سبز به هر سو شاخ و برگ گسترده بود.

Reckenhaft kühn sah ich einen Frevler; / Er spreizte sich stolz wie ein grünender Baum.

36 اما طولی نکشید که از بین رفت و اثری از او باقی نماند؛ سراغش را گرفتم، ولی پیدا نشد.

Man ging vorüber: er war nicht mehr. / Als ich ihn suchte — er fand sich nicht.

37 اما شخص پاک و درستکار را ملاحظه کن! او عاقبت به خیر خواهد شد.

Schau auf den Frommen, sieh den Redlichen an: / Nachkommen empfängt der Friedensmann.

38 اما عاقبت بدکاران نابودیست و همهٔ آنها هلاک خواهند شد.

Die Frevler jedoch werden alle vertilgt, / Der Bösen Geschlecht wird ausgerottet.

39 خداوند عادلان را نجات خواهد داد و در سختیهای زندگی حامی آنها خواهد بود.

Treu schirmt Jahwe die Gerechten; / Er ist ihre Schutzwehr zur Zeit der Not.

40 خداوند به کمک آنها خواهد شتافت و آنها را از چنگ شریران خواهد رهانید، زیرا به او پناه می‌برند.

Es hilft ihnen Jahwe und rettet sie; / Er rettet sie von den Frevlern und steht ihnen bei; / Denn sie trauen auf ihn.