مزامیر 35

1 مزمور داوود. ای خداوند، با دشمنانم دشمنی کن و با کسانی که با من می‌جنگند، بجنگ.

huic David iudica Domine nocentes me expugna expugnantes me

2 زرۀ خود را بپوش و سپر خود را بردار و به کمک من بیا.

adprehende arma et scutum et exsurge in adiutorium mihi

3 نیزهٔ خود را به دست گیر و راه آنانی را که مرا تعقیب می‌کنند، ببند. به من اطمینان بده که مرا نجات خواهی داد.

effunde frameam et conclude adversus eos qui persequuntur me dic animae meae salus tua ego sum

4 آنانی که قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی که بدخواه من هستند شکست خورده، خوار و سرافکنده شوند.

confundantur et revereantur quaerentes animam meam avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala

5 همچون کاه در برابر باد پراکنده شوند و فرشتهٔ خداوند آنها را براند.

fiant tamquam pulvis ante faciem venti et angelus Domini coartans eos

6 وقتی فرشته آنها را تعقیب می‌کند، راه آنها تاریک و لغزنده شود تا نتوانند فرار کنند.

fiat via illorum tenebrae et lubricum et angelus Domini persequens eos

7 زیرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عمیق کندند تا در آن گرفتار شوم.

quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui supervacue exprobraverunt animam meam

8 باشد که ناگهان بلایی بر آنها نازل شود و در دامی که نهاده‌اند و چاهی که کنده‌اند، خود گرفتار شوند.

veniat illi laqueus quem ignorat et captio quam abscondit conprehendat eum et in laqueo cadat in ipso

9 و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد کرد و به سبب نجاتی که او می‌دهد خوشحال خواهد شد.

anima autem mea exultabit in Domino delectabitur super salutari suo

10 با تمام وجودم می‌گویم: «کیست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعیف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.»

omnia ossa mea dicent Domine quis similis tui eripiens inopem de manu fortiorum eius egenum et pauperem a diripientibus eum

11 شاهدان بیرحم علیه من برخاسته‌اند و مرا به چیزهایی متهم می‌کنند که روحم از آنها بی‌خبر است.

surgentes testes iniqui quae ignorabam interrogabant me

12 نیکی مرا با بدی پاسخ می‌دهند و جان مرا می‌رنجانند.

retribuebant mihi mala pro bonis sterilitatem animae meae

13 و اما من، وقتی آنها بیمار بودند لباس عزا پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برایشان دعا کردم.

ego autem cum mihi molesti essent induebar cilicio humiliabam in ieiunio animam meam et oratio mea in sinum meum convertetur

14 مانند یک دوست و برادر برای آنها دل سوزاندم؛ چنان اندوهگین بودم که گویی مادرم را از دست داده‌ام!

quasi proximum quasi fratrem nostrum sic conplacebam quasi lugens et contristatus sic humiliabar

15 اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان علیه من جمع شدند. حتی کسانی که نمی‌شناختم به من حمله‌ور شدند و بی‌وقفه به من ناسزا گفتند.

et adversum me laetati sunt et convenerunt congregata sunt super me flagella et ignoravi

16 آری، مرا استهزا کردند و مانند آدمهای هرزه به من دشنام دادند.

dissipati sunt nec conpuncti temptaverunt me subsannaverunt me subsannatione frenduerunt super me dentibus suis

17 خداوندا، تا به کی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهایی ده؛ زندگی مرا از دست این شیران درنده نجات ده.

Domine quando respicies restitue animam meam a malignitate eorum a leonibus unicam meam

18 آنگاه در میان جماعت بزرگ، تو را ستایش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت.

confitebor tibi in ecclesia magna in populo gravi laudabo te

19 نگذار کسانی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند به من بخندند و آنانی که از من متنفرند، مسخره‌ام کنند.

non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique qui oderunt me gratis et annuunt oculis

20 سخنان آنان دوستانه نیست؛ آنها بر ضد کسانی که صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند.

quoniam mihi quidem pacifice loquebantur et in iracundia terrae loquentes; dolos cogitabant

21 به من می‌گویند: «ما با چشمان خود دیدیم که چه کردی!»

et dilataverunt super me os suum dixerunt euge euge viderunt oculi nostri

22 اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش!

vidisti Domine ne sileas Domine ne discedas a me

23 ای یهوه خدای من، برخیز و به دادم برس و از حق من دفاع کن!

exsurge et intende iudicio meo Deus meus et Dominus meus in causam meam

24 ای یهوه خدای من، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند.

iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus et non supergaudeant mihi

25 نگذار در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم! او را شکست دادیم!»

non dicant in cordibus suis euge euge animae nostrae nec dicant devoravimus eum

26 آنانی که از ناکامی و بدبختی من شاد شده‌اند، خود خجل و شرمنده شوند؛ کسانی که خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافکنده و رسوا گردند.

erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me

27 اما آنانی که می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقیتِ خدمتگزار خود می‌باشد.»

exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam et dicant semper magnificetur Dominus qui volunt pacem servi eius

28 آنگاه من عدالت تو را بیان خواهم کرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت.

et lingua mea meditabitur iustitiam tuam tota die laudem tuam