مزامیر 35

1 مزمور داوود. ای خداوند، با دشمنانم دشمنی کن و با کسانی که با من می‌جنگند، بجنگ.

לדוד ריבה יהוה את יריבי לחם את לחמי׃

2 زرۀ خود را بپوش و سپر خود را بردار و به کمک من بیا.

החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי׃

3 نیزهٔ خود را به دست گیر و راه آنانی را که مرا تعقیب می‌کنند، ببند. به من اطمینان بده که مرا نجات خواهی داد.

והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני׃

4 آنانی که قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی که بدخواه من هستند شکست خورده، خوار و سرافکنده شوند.

יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו חשבי רעתי׃

5 همچون کاه در برابر باد پراکنده شوند و فرشتهٔ خداوند آنها را براند.

יהיו כמץ לפני רוח ומלאך יהוה דוחה׃

6 وقتی فرشته آنها را تعقیب می‌کند، راه آنها تاریک و لغزنده شود تا نتوانند فرار کنند.

יהי דרכם חשך וחלקלקות ומלאך יהוה רדפם׃

7 زیرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عمیق کندند تا در آن گرفتار شوم.

כי חנם טמנו לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי׃

8 باشد که ناگهان بلایی بر آنها نازل شود و در دامی که نهاده‌اند و چاهی که کنده‌اند، خود گرفتار شوند.

תבואהו שואה לא ידע ורשתו אשר טמן תלכדו בשואה יפל בה׃

9 و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد کرد و به سبب نجاتی که او می‌دهد خوشحال خواهد شد.

ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו׃

10 با تمام وجودم می‌گویم: «کیست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعیف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.»

כל עצמותי תאמרנה יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו׃

11 شاهدان بیرحم علیه من برخاسته‌اند و مرا به چیزهایی متهم می‌کنند که روحم از آنها بی‌خبر است.

יקומון עדי חמס אשר לא ידעתי ישאלוני׃

12 نیکی مرا با بدی پاسخ می‌دهند و جان مرا می‌رنجانند.

ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי׃

13 و اما من، وقتی آنها بیمار بودند لباس عزا پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برایشان دعا کردم.

ואני בחלותם לבושי שק עניתי בצום נפשי ותפלתי על חיקי תשוב׃

14 مانند یک دوست و برادر برای آنها دل سوزاندم؛ چنان اندوهگین بودم که گویی مادرم را از دست داده‌ام!

כרע כאח לי התהלכתי כאבל אם קדר שחותי׃

15 اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان علیه من جمع شدند. حتی کسانی که نمی‌شناختم به من حمله‌ور شدند و بی‌وقفه به من ناسزا گفتند.

ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא דמו׃

16 آری، مرا استهزا کردند و مانند آدمهای هرزه به من دشنام دادند.

בחנפי לעגי מעוג חרק עלי שנימו׃

17 خداوندا، تا به کی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهایی ده؛ زندگی مرا از دست این شیران درنده نجات ده.

אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי׃

18 آنگاه در میان جماعت بزرگ، تو را ستایش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت.

אודך בקהל רב בעם עצום אהללך׃

19 نگذار کسانی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند به من بخندند و آنانی که از من متنفرند، مسخره‌ام کنند.

אל ישמחו לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו עין׃

20 سخنان آنان دوستانه نیست؛ آنها بر ضد کسانی که صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند.

כי לא שלום ידברו ועל רגעי ארץ דברי מרמות יחשבון׃

21 به من می‌گویند: «ما با چشمان خود دیدیم که چه کردی!»

וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עינינו׃

22 اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش!

ראיתה יהוה אל תחרש אדני אל תרחק ממני׃

23 ای یهوه خدای من، برخیز و به دادم برس و از حق من دفاع کن!

העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי׃

24 ای یهوه خدای من، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند.

שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל ישמחו לי׃

25 نگذار در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم! او را شکست دادیم!»

אל יאמרו בלבם האח נפשנו אל יאמרו בלענוהו׃

26 آنانی که از ناکامی و بدبختی من شاد شده‌اند، خود خجل و شرمنده شوند؛ کسانی که خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافکنده و رسوا گردند.

יבשו ויחפרו יחדו שמחי רעתי ילבשו בשת וכלמה המגדילים עלי׃

27 اما آنانی که می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقیتِ خدمتگزار خود می‌باشد.»

ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו׃

28 آنگاه من عدالت تو را بیان خواهم کرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت.

ולשוני תהגה צדקך כל היום תהלתך׃