مزامیر 35

1 مزمور داوود. ای خداوند، با دشمنانم دشمنی کن و با کسانی که با من می‌جنگند، بجنگ.

[By David.] Contend, YHWH, with those who contend with me. Fight against those who fight against me.

2 زرۀ خود را بپوش و سپر خود را بردار و به کمک من بیا.

Take hold of shield and buckler, and stand up for my help.

3 نیزهٔ خود را به دست گیر و راه آنانی را که مرا تعقیب می‌کنند، ببند. به من اطمینان بده که مرا نجات خواهی داد.

Brandish the spear and block those who pursue me. Tell my soul, "I am your salvation."

4 آنانی که قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی که بدخواه من هستند شکست خورده، خوار و سرافکنده شوند.

Let those who seek after my soul be disappointed and brought to dishonor. Let those who plot my ruin be turned back and confounded.

5 همچون کاه در برابر باد پراکنده شوند و فرشتهٔ خداوند آنها را براند.

Let them be as chaff before the wind, YHWH's angel driving them on.

6 وقتی فرشته آنها را تعقیب می‌کند، راه آنها تاریک و لغزنده شود تا نتوانند فرار کنند.

Let their way be dark and slippery, YHWH's angel pursuing them.

7 زیرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عمیق کندند تا در آن گرفتار شوم.

For without cause they have hidden their net in a pit for me. Without cause they have dug a pit for my soul.

8 باشد که ناگهان بلایی بر آنها نازل شود و در دامی که نهاده‌اند و چاهی که کنده‌اند، خود گرفتار شوند.

Let destruction come on him unawares. Let his net that he has hidden catch himself. Let him fall into that destruction.

9 و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد کرد و به سبب نجاتی که او می‌دهد خوشحال خواهد شد.

My soul shall be joyful in YHWH. It shall rejoice in his salvation.

10 با تمام وجودم می‌گویم: «کیست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعیف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.»

All my bones shall say, "YHWH, who is like you, who delivers the poor from him who is too strong for him; yes, the poor and the needy from him who robs him?"

11 شاهدان بیرحم علیه من برخاسته‌اند و مرا به چیزهایی متهم می‌کنند که روحم از آنها بی‌خبر است.

Unrighteous witnesses rise up. They ask me about things that I do not know about.

12 نیکی مرا با بدی پاسخ می‌دهند و جان مرا می‌رنجانند.

They reward me evil for good, to the bereaving of my soul.

13 و اما من، وقتی آنها بیمار بودند لباس عزا پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برایشان دعا کردم.

But as for me, when they were sick, my clothing was sackcloth. I afflicted my soul with fasting; and my prayer returned into my own bosom.

14 مانند یک دوست و برادر برای آنها دل سوزاندم؛ چنان اندوهگین بودم که گویی مادرم را از دست داده‌ام!

I behaved myself as though it had been my friend or my brother. I bowed down mourning, as one who mourns his mother.

15 اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان علیه من جمع شدند. حتی کسانی که نمی‌شناختم به من حمله‌ور شدند و بی‌وقفه به من ناسزا گفتند.

But in my adversity, they rejoiced, and gathered themselves together. The attackers gathered themselves together against me, and I did not know it. They tore at me, and did not cease.

16 آری، مرا استهزا کردند و مانند آدمهای هرزه به من دشنام دادند.

When I tripped, they mocked me relentlessly; they gnashed their teeth at me.

17 خداوندا، تا به کی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهایی ده؛ زندگی مرا از دست این شیران درنده نجات ده.

YHWH, how long will you look on? Rescue my soul from their destruction, my precious life from the lions.

18 آنگاه در میان جماعت بزرگ، تو را ستایش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت.

I will give you thanks in the great assembly. I will praise you among many people.

19 نگذار کسانی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند به من بخندند و آنانی که از من متنفرند، مسخره‌ام کنند.

Do not let those who are my enemies wrongfully rejoice over me; neither let those who hate me without a cause and wink their eyes.

20 سخنان آنان دوستانه نیست؛ آنها بر ضد کسانی که صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند.

For they do not speak peace, but they devise deceitful words against those who are quiet in the land.

21 به من می‌گویند: «ما با چشمان خود دیدیم که چه کردی!»

Yes, they opened their mouth wide against me. They said, "Aha. Aha. Our eye has seen it."

22 اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش!

You have seen it, YHWH. Do not keep silent. YHWH, do not be far from me.

23 ای یهوه خدای من، برخیز و به دادم برس و از حق من دفاع کن!

Wake up. Rise up to defend me, my God. My Lord, contend for me.

24 ای یهوه خدای من، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند.

Vindicate me, YHWH my God, according to your righteousness. Do not let them gloat over me.

25 نگذار در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم! او را شکست دادیم!»

Do not let them say in their heart, "Aha. Aha. Our desire." Do not let them say, "We have swallowed him up."

26 آنانی که از ناکامی و بدبختی من شاد شده‌اند، خود خجل و شرمنده شوند؛ کسانی که خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافکنده و رسوا گردند.

Let them be put to shame and confounded together who rejoice at my calamity. Let them be clothed with shame and dishonor who magnify themselves against me.

27 اما آنانی که می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقیتِ خدمتگزار خود می‌باشد.»

Let them shout for joy and be glad, who favor my righteous cause. And let them say continually, "YHWH be magnified, who delights in the peace of his servant."

28 آنگاه من عدالت تو را بیان خواهم کرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت.

My tongue shall talk about your righteousness and about your praise all day long.