مزامیر 34

1 مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

Ein Psalm Davids, da er seine Gebärde verstellte vor Abimelech, als der ihn von sich trieb und er wegging. Ich will den HERRN loben allezeit; sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.

2 جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

Meine Seele soll sich rühmen des HERRN, daß es die Elenden hören und sich freuen.

3 بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

Preiset mit mir den HERRN und laßt uns miteinander seinen Namen erhöhen.

4 خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.

5 کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

Welche auf ihn sehen, die werden erquickt, und ihr Angesicht wird nicht zu Schanden.

6 این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

Da dieser Elende rief, hörte der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.

7 فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und hilft ihnen aus.

8 بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist. Wohl dem, der auf ihn traut!

9 ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen! denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.

10 شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

Reiche müssen darben und hungern; aber die den HERRN suchen, haben keinen Mangel an irgend einem Gut.

11 ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

Kommt her, Kinder, höret mir zu; ich will euch die Furcht des HERRN lehren:

12 کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

Wer ist, der Leben begehrt und gerne gute Tage hätte?

13 پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht Trug reden.

14 آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

Laß vom Bösen und tue Gutes; suche Frieden und jage ihm nach.

15 چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

Die Augen des HERRN merken auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien;

16 اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

das Antlitz aber des HERRN steht gegen die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis ausrotte von der Erde.

17 نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

Wenn die Gerechten schreien, so hört der HERR und errettet sie aus all ihrer Not.

18 خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

Der HERR ist nahe bei denen, die zerbrochnes Herzens sind, und hilft denen, die ein zerschlagen Gemüt haben.

19 مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

Der Gerechte muß viel Leiden; aber der HERR hilft ihm aus dem allem.

20 خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

Er bewahrt ihm alle seine Gebeine, daß deren nicht eins zerbrochen wird.

21 شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

Den Gottlosen wird das Unglück töten; und die den Gerechten hassen, werden Schuld haben.

22 خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte; und alle, die auf ihn trauen, werden keine Schuld haben.