مزامیر 34

1 مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

By David, in his changing his behaviour before Abimelech, and he driveth him away, and he goeth. I do bless Jehovah at all times, Continually His praise [is] in my mouth.

2 جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

In Jehovah doth my soul boast herself, Hear do the humble and rejoice.

3 بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

Ascribe ye greatness to Jehovah with me, And we exalt His name together.

4 خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

I sought Jehovah, and He answered me, And from all my fears did deliver me.

5 کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

They looked expectingly unto Him, And they became bright, And their faces are not ashamed.

6 این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

This poor [one] called, and Jehovah heard, And from all his distresses saved him.

7 فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

A messenger of Jehovah is encamping, Round about those who fear Him, And He armeth them.

8 بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

Taste ye and see that Jehovah [is] good, O the happiness of the man who trusteth in Him.

9 ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

Fear Jehovah, ye His holy ones, For there is no lack to those fearing Him.

10 شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

Young lions have lacked and been hungry, And those seeking Jehovah lack not any good,

11 ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

Come ye, children, hearken to me, The fear of Jehovah I do teach you.

12 کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

Who [is] the man that is desiring life? Loving days to see good?

13 پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

Keep thy tongue from evil, And thy lips from speaking deceit.

14 آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

Turn aside from evil and do good, Seek peace and pursue it.

15 چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

The eyes of Jehovah [are] unto the righteous, And His ears unto their cry.

16 اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

(The face of Jehovah [is] on doers of evil, To cut off from earth their memorial.)

17 نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

They cried, and Jehovah heard, And from all their distresses delivered them.

18 خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

Near [is] Jehovah to the broken of heart, And the bruised of spirit He saveth.

19 مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

Many [are] the evils of the righteous, Out of them all doth Jehovah deliver him.

20 خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

He is keeping all his bones, One of them hath not been broken.

21 شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

Evil doth put to death the wicked, And those hating the righteous are desolate.

22 خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

Jehovah redeemeth the soul of His servants, And none trusting in Him are desolate!