< مزامیر 34 >

مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود. 1
[A Psalm] of David, when he changed his countenance before Abimelech; and he let him go, and he departed. I will bless the Lord at all times: his praise shall be continually in my mouth.
جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد. 2
My soul shall boast herself in the Lord: let the meek hear, and rejoice.
بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم! 3
Magnify you the Lord with me, and let us exalt his name together.
خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت. 4
I sought the Lord diligently, and he listened to me, and delivered me from all my sojournings.
کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد. 5
Draw near to him, and be enlightened: and your faces shall not [by any means] be ashamed.
این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید. 6
This poor man cried, and the Lord listened to him, and delivered him out of all his afflictions.
فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند. 7
The angel of the Lord will encamp round about them that fear him, and will deliver them.
بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند! 8
Taste and see that the Lord is good: blessed is the man who hopes in him.
ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد. 9
Fear the Lord, all you his saints: for there is no lack to them that fear him.
شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند. 10
The rich have become poor and hungry: but they that seek the Lord diligently shall not lack any good thing. (Pause)
ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید! 11
Come, you children, hear me: I will teach you the fear of the Lord.
کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟ 12
What man is there that desires life, loving to see good days?
پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن. 13
Keep your tongue from evil, and your lips from speaking guile.
آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز. 14
Turn away from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان. 15
The eyes of the Lord are over the righteous, and his ears [are open] to their prayer:
اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت. 16
but the face of the Lord is against them that do evil, to destroy their memorial from the earth. The righteous cried, and the Lord listened to them,
نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید. 17
and delivered them out of all their afflictions.
خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد. 18
The Lord is near to them that are of a contrite heart; and will save the lowly in spirit.
مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند. 19
Many are the afflictions of the righteous: but out of them all Lord will deliver them.
خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود. 20
He keeps all their bones: not one of them shall be broken.
شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد. 21
The death of sinners is evil: and they that hate righteousness will go wrong.
خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد. 22
The Lord will redeem the souls of his servants: and none of those that hope in him shall go wrong.

< مزامیر 34 >