مزامیر 34

1 مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

Of David. When he made a change in his behaviour before Abimelech, who sent him away, and he went. I will be blessing the Lord at all times; his praise will be ever in my mouth.

2 جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

My soul will say great things of the Lord: the poor in spirit will have knowledge of it and be glad.

3 بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

O give praise to the Lord with me; let us be witnesses together of his great name.

4 خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

I was searching for the Lord, and he gave ear to my voice, and made me free from all my fears.

5 کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

Let your eyes be turned to him and you will have light, and your faces will not be shamed.

6 این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

This poor man's cry came before the Lord, and he gave him salvation from all his troubles.

7 فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

The angel of the Lord is ever watching over those who have fear of him, to keep them safe.

8 بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

By experience you will see that the Lord is good; happy is the man who has faith in him.

9 ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

Keep yourselves in the fear of the Lord, all you his saints; for those who do so will have no need of anything.

10 شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

The young lions are in need and have no food; but those who are looking to the Lord will have every good thing.

11 ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

Come, children, give attention to me; I will be your teacher in the fear of the Lord.

12 کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

What man has a love of life, and a desire that his days may be increased so that he may see good?

13 پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

Keep your tongue from evil, and your lips from words of deceit.

14 آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

Be turned from evil, and do good; make a search for peace, desiring it with all your heart.

15 چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

The eyes of the Lord are on the upright, and his ears are open to their cry.

16 اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

The face of the Lord is against those who do evil, to take away the memory of them from the earth.

17 نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

The cry of the upright comes before the Lord, and he takes them out of all their troubles.

18 خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

The Lord is near the broken-hearted; he is the saviour of those whose spirits are crushed down.

19 مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

Great are the troubles of the upright: but the Lord takes him safely out of them all.

20 خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

He keeps all his bones: not one of them is broken.

21 شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

Evil will put an end to the sinner, and those who are haters of righteousness will come to destruction.

22 خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

The Lord will be the saviour of the souls of his servants, and no one who has faith in him will be put to shame.