مزامیر 34

1 مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.

2 جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.

3 بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:

4 خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.

5 کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.

6 این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.

7 فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!

8 بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.

9 ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;

10 شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.

11 ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,

12 کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:

13 پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;

14 آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!

15 چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;

16 اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.

17 نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;

18 خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.

19 مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;

20 خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.

21 شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.

22 خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.