< مزامیر 33 >

ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است. 1
Fröjder eder af Herranom, I rättfärdige; de fromme skola prise honom härliga.
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید! 2
Tacker Herranom med harpor; och lofsjunger honom på psaltare af tio stränger.
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید. 3
Sjunger honom en ny viso; sjunger väl på strängaspel med klingande ljud.
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است. 4
Ty Herrans ord är sannfärdigt; och hvad han lofvar, det håller han visserliga.
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است. 5
Han älskar rättfärdighet och dom; jorden är full af Herrans godhet.
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید. 6
Himmelen är gjord genom Herrans ord, och all hans här genom hans muns anda.
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت. 7
Han håller vattnet i hafvet tillsammans, såsom uti en lägel; och lägger djupen i det fördolda.
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید! 8
All verlden frukte Herran; honom rädes allt det som på jordene bor.
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد. 9
Ty om han säger, så sker det; om han bjuder, så är det gjordt.
خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد. 10
Herren gör Hedningarnas råd omintet, och vänder folks tankar.
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است. 11
Men Herrans råd blifver evinnerliga; hans hjertas tankar i evighet.
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است! 12
Saligt är det folk, hvilkets Gud Herren är; det folk, som han till ett arf utkorat hafver.
خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛ 13
Herren skådar neder af himmelen, och ser all menniskors barn.
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد. 14
Utaf sinom fasta stol ser han uppå alla de som på jordene bo.
او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد. 15
Han böjer allas deras hjerta; han aktar uppå alla deras gerningar.
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند. 16
Enom Konung hjelper intet hans stora magt; enom kämpa varder icke hulpet genom hans stora kraft.
اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است. 17
Hästar hjelpa ock intet, och deras stora starkhet frälsar intet.
اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند. 18
Si, Herrans öga ser uppå dem som frukta honom; de som uppå hans godhet trösta;
او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد. 19
Att han skall fria deras själ ifrå dödenom, och föda dem i hårdom tid.
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست. 20
Vår själ väntar efter Herranom; han är vår hjelp och sköld.
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم. 21
Ty vårt hjerta gläder sig af honom, och vi hoppes på hans helga Namn.
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم! 22
Din godhet, Herre, vare öfver oss, såsom vi på dig förtröste.

< مزامیر 33 >