مزامیر 33

1 ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.

Veselite se pravednici pred Gospodom; pravednima dolikuje slaviti.

2 خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!

Slavite Gospoda guslama, udarajte mu u psaltir od deset žica.

3 سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.

Pjevajte mu pjesmu novu, složno udarajte podvikujuæi;

4 زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.

Jer je prava rijeè Gospodnja, i svako djelo njegovo istinito.

5 او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.

On ljubi pravdu i sud, dobrote je Gospodnje puna zemlja.

6 به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

Rijeèju Gospodnjom nebesa se stvoriše, i duhom usta njegovijeh sva vojska njihova.

7 او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.

Kao u gomilu sabra vodu morsku, i propasti metnu u spreme.

8 ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!

Nek se boji Gospoda sva zemlja, i neka strepi pred njim sve što živi po vasiljenoj;

9 زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.

Jer on reèe, i postade; on zapovjedi, i pokaza se.

10 خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.

Gospod razbija namjere neznabošcima, uništava pomisli narodima.

11 اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.

Namjera je Gospodnja tvrda dovijeka, misli srca njegova od koljena na koljeno.

12 خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!

Blago narodu, kojemu je Bog Gospod, plemenu, koje je on izabrao sebi za naslijeðe.

13 خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛

S neba gleda Gospod, vidi sve sinove ljudske;

14 او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.

S prijestola, na kome sjedi, pogleda na sve koji žive na zemlji.

15 او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.

On je stvorio sva srca njihova, on i zna sva djela njihova.

16 پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.

Neæe pomoæi caru velika (sila) neæe zaštititi jakoga velika snaga;

17 اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.

Nije u konju uzdanje da æe pomoæi; ako mu je i velika snaga, neæe izbaviti.

18 اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.

Gle, oko je Gospodnje na onima koji ga se boje, i na onima koji èekaju milost njegovu.

19 او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.

On æe dušu njihovu izbaviti od smrti, i prehraniti ih u gladne godine.

20 امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.

Duša se naša uzda u Gospoda; on je pomoæ naša i štit naš.

21 او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.

O njemu se veseli srce naše; jer se u sveto ime njegovo uzdamo.

22 خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!

Da bude milost tvoja, Gospode, na nama, kao što se uzdamo u tebe.