مزامیر 33

1 ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.

Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.

2 خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!

Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!

3 سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.

Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.

4 زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.

For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.

5 او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.

Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.

6 به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.

7 او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.

Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.

8 ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!

All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.

9 زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.

For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.

10 خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.

Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.

11 اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.

Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.

12 خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!

Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.

13 خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛

Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.

14 او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.

Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,

15 او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.

han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.

16 پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.

Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.

17 اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.

Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.

18 اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.

Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde

19 او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.

til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.

20 امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.

Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.

21 او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.

For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.

22 خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!

Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!