مزامیر 33

1 ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.

Psalmus David. Exsultate, justi, in Domino; rectos decet collaudatio.

2 خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!

Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi.

3 سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.

Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione.

4 زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.

Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera ejus in fide.

5 او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.

Diligit misericordiam et judicium; misericordia Domini plena est terra.

6 به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

Verbo Domini cæli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum.

7 او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.

Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos.

8 ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!

Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem.

9 زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.

Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.

10 خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.

Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum.

11 اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.

Consilium autem Domini in æternum manet; cogitationes cordis ejus in generatione et generationem.

12 خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!

Beata gens cujus est Dominus Deus ejus; populus quem elegit in hæreditatem sibi.

13 خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛

De cælo respexit Dominus; vidit omnes filios hominum.

14 او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.

De præparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram:

15 او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.

qui finxit sigillatim corda eorum; qui intelligit omnia opera eorum.

16 پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.

Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non salvabitur in multitudine virtutis suæ.

17 اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.

Fallax equus ad salutem; in abundantia autem virtutis suæ non salvabitur.

18 اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.

Ecce oculi Domini super metuentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus:

19 او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.

ut eruat a morte animas eorum, et alat eos in fame.

20 امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.

Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adjutor et protector noster est.

21 او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.

Quia in eo lætabitur cor nostrum, et in nomine sancto ejus speravimus.

22 خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!

Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.