< مزامیر 33 >

ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است. 1
[A Psalm] of David. Rejoice in the Lord, you righteous; praise becomes the upright.
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید! 2
Praise the Lord on the harp; platy to him on a lute of ten strings.
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید. 3
Sing to him a new song; play skilfully with a loud noise.
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است. 4
For the word of the Lord is right; and all his works are faithful.
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است. 5
He loves mercy and judgement; the earth is full the mercy of the Lord.
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید. 6
By the word of the Lord the heavens were established; and all the host of them by the breath of his [mouth].
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت. 7
Who gathers the waters of the sea as [in] a bottle; who lays up the deeps in treasuries.
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید! 8
Let all the earth fear the Lord; and let all that dwell in the world be moved because of him.
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد. 9
For he spoke, and they were made; he commanded, and they were created.
خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد. 10
The Lord frustrates the counsels of the nations; he brings to nothing also the reasonings of the peoples, and brings to nothing the counsels of princes.
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است. 11
But the counsel of the Lord endures for ever, the thoughts of his heart from generation to generation.
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است! 12
Blessed is the nation whose God is the Lord; the people whom he has chosen for his own inheritance.
خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛ 13
The Lord looks out of heaven; he beholds all the sons of men.
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد. 14
He looks from his prepared habitation on all the dwellers on the earth;
او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد. 15
who fashioned their hearts alone; who understands all their works.
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند. 16
A king is not saved by reason of a great host; and a giant shall not be delivered by the greatness of his strength.
اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است. 17
A horse is vain for safety; neither shall he be delivered by the greatness of his power.
اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند. 18
Behold, the eyes of the Lord are on them that fear him, those that hope in his mercy;
او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد. 19
to deliver their souls from death, and to keep them alive in famine.
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست. 20
Our soul waits on the Lord; for he is our helper and defender.
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم. 21
For our heart shall rejoice in him, and we have hoped in his holy name.
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم! 22
Let your mercy, O Lord, be upon us, according as we have hoped in you.

< مزامیر 33 >