< مزامیر 33 >

ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است. 1
Rejoice in the LORD, you righteous! Praise is fitting for the upright.
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید! 2
Give thanks to the LORD with the lyre. Sing praises to him with the harp of ten strings.
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید. 3
Sing to him a new song. Play skillfully with a shout of joy!
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است. 4
For the LORD’s word is right. All his work is done in faithfulness.
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است. 5
He loves righteousness and justice. The earth is full of the loving kindness of the LORD.
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید. 6
By the LORD’s word, the heavens were made: all their army by the breath of his mouth.
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت. 7
He gathers the waters of the sea together as a heap. He lays up the deeps in storehouses.
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید! 8
Let all the earth fear the LORD. Let all the inhabitants of the world stand in awe of him.
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد. 9
For he spoke, and it was done. He commanded, and it stood firm.
خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد. 10
The LORD brings the counsel of the nations to nothing. He makes the thoughts of the peoples to be of no effect.
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است. 11
The counsel of the LORD stands fast forever, the thoughts of his heart to all generations.
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است! 12
Blessed is the nation whose God is the LORD, the people whom he has chosen for his own inheritance.
خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛ 13
The LORD looks from heaven. He sees all the sons of men.
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد. 14
From the place of his habitation he looks out on all the inhabitants of the earth,
او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد. 15
he who fashions all of their hearts; and he considers all of their works.
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند. 16
There is no king saved by the multitude of an army. A mighty man is not delivered by great strength.
اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است. 17
A horse is a vain thing for safety, neither does he deliver any by his great power.
اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند. 18
Behold, the LORD’s eye is on those who fear him, on those who hope in his loving kindness,
او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد. 19
to deliver their soul from death, to keep them alive in famine.
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست. 20
Our soul has waited for the LORD. He is our help and our shield.
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم. 21
For our heart rejoices in him, because we have trusted in his holy name.
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم! 22
Let your loving kindness be on us, LORD, since we have hoped in you.

< مزامیر 33 >