مزامیر 31

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. تو عادلی، پس مرا نجات ده.

To the chief music-maker. A Psalm. Of David. In you, O Lord, have I put my hope; let me never be shamed; keep me safe in your righteousness.

2 به دعای من گوش ده و هر چه زودتر مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.

Let your ear be turned to me; take me quickly out of danger; be my strong Rock, my place of strength where I may be safe.

3 تو پناهگاه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدایت فرما.

For you are my Rock and my strong tower; go in front of me and be my guide, because of your name.

4 مرا از دامی که برایم نهاده‌اند حفظ نما و از خطر برهان.

Take me out of the net which they have put ready for me secretly; for you are my strength.

5 روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای یهوه خدای امین، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.

Into your hands I give my spirit; you are my saviour, O Lord God for ever true.

6 از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام.

I am full of hate for those who go after false gods; but my hope is in the Lord.

7 محبت تو مایۀ شادی و سرور من است، زیرا به مصیبت من توجه نمودی و از مشکلات من آگاه شدی.

I will be glad and have delight in your mercy; because you have seen my trouble; you have had pity on my soul in its sorrows;

8 مرا به دست دشمن نسپردی، بلکه راه نجات پیش پایم نهادی.

And you have not given me into the hand of my hater; you have put my feet in a wide place.

9 خداوندا، بر من رحم کن، زیرا در تنگنا و سختی هستم. چشمانم از شدت گریه تار شده است. دیگر تاب و تحمل ندارم.

Have mercy on me, O Lord, for I am in trouble; my eyes are wasted with grief, I am wasted in soul and body.

10 عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهایم می‌پوسند.

My life goes on in sorrow, and my years in weeping; my strength is almost gone because of my sin, and my bones are wasted away.

11 نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.

Because of all those who are against me, I have become a word of shame to my neighbours; a cause of shaking the head and a fear to my friends: those who saw me in the street went in flight from me.

12 همچون مرده‌ای هستم که به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم که به دور انداخته باشند.

I have gone from men's minds and memory like a dead man; I am like a broken vessel.

13 شنیده‌ام که بسیاری از من بدگویی می‌کنند. وحشت مرا احاطه کرده است، زیرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌کشند و بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.

False statements against me have come to my ears; fear was on every side: they were talking together against me, designing to take away my life.

14 اما من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.

But I had faith in you, O Lord; I said, You are my God.

15 زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

The chances of my life are in your hand; take me out of the hands of my haters, and of those who go after me.

16 نظر لطف بر بنده‌ات بیفکن و در محبت خود مرا نجات ده.

Let your servant see the light of your face; in your mercy be my saviour.

17 ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافکنده شوم. بگذار شریران شرمنده شوند و خاموش به قبرهایشان فرو روند. (Sheol h7585)

Let me not be shamed, O Lord, for I have made my prayer to you; let the sinners be shamed, and let their mouths be shut in the underworld. (Sheol h7585)

18 بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.

Let the false lips be shut, which say evil against the upright, looking down on him in their pride.

19 خداوندا، چه عظیم است نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای! تو آن را در حق کسانی که به تو پناه می‌برند، در برابر مردم بجا می‌آوری.

O how great is your grace, which you have put in store for your worshippers, and which you have made clear to those who had faith in you, before the sons of men!

20 دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سایهٔ حضورت پناه می‌دهی.

You will keep them safe in your house from the designs of man; in the secret of your tent will you keep them from angry tongues.

21 خداوند را سپاس باد! زیرا زمانی که من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگیزی به من نشان داد!

May the Lord be praised, because he has made clear to me the wonder of his grace in a strong town.

22 من ترسیده بودم و فکر می‌کردم که دیگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فریاد برآوردم، او دعای مرا شنید و مرا اجابت فرمود.

And as for me, I said in my fear, I am cut off from before your eyes; but you gave ear to the voice of my prayer, when my cry went up to you.

23 ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.

O have love for the Lord, all you his saints; for the Lord keeps safe from danger all those who are true to him, and gives the workers of pride their right reward.

24 ای همهٔ کسانی که به خداوند امید بسته‌اید، شجاع و قوی دل باشید!

Put away fear and let your heart be strong, all you whose hope is in the Lord.