مزامیر 31

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. تو عادلی، پس مرا نجات ده.

For the choirmaster. A Psalm of David. In You, O LORD, I have taken refuge; let me never be put to shame; save me by Your righteousness.

2 به دعای من گوش ده و هر چه زودتر مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.

Incline Your ear to me; come quickly to my rescue. Be my rock of refuge, the stronghold of my deliverance.

3 تو پناهگاه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدایت فرما.

For You are my rock and my fortress; lead me and guide me for the sake of Your name.

4 مرا از دامی که برایم نهاده‌اند حفظ نما و از خطر برهان.

You free me from the net laid out for me, for You are my refuge.

5 روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای یهوه خدای امین، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.

Into Your hands I commit my spirit; You have redeemed me, O LORD, God of truth.

6 از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام.

I hate those who cling to worthless idols, but in the LORD I trust.

7 محبت تو مایۀ شادی و سرور من است، زیرا به مصیبت من توجه نمودی و از مشکلات من آگاه شدی.

I will be glad and rejoice in Your loving devotion, for You have seen my affliction; You have known the anguish of my soul.

8 مرا به دست دشمن نسپردی، بلکه راه نجات پیش پایم نهادی.

You have not delivered me to the enemy; You have set my feet in the open.

9 خداوندا، بر من رحم کن، زیرا در تنگنا و سختی هستم. چشمانم از شدت گریه تار شده است. دیگر تاب و تحمل ندارم.

Be merciful to me, O LORD, for I am in distress; my eyes fail from sorrow, my soul and body as well.

10 عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهایم می‌پوسند.

For my life is consumed with grief and my years with groaning; my iniquity has drained my strength, and my bones are wasting away.

11 نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.

Among all my enemies I am a disgrace, and among my neighbors even more. I am dreaded by my friends— they flee when they see me on the street.

12 همچون مرده‌ای هستم که به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم که به دور انداخته باشند.

I am forgotten like a dead man, out of mind. I am like a broken vessel.

13 شنیده‌ام که بسیاری از من بدگویی می‌کنند. وحشت مرا احاطه کرده است، زیرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌کشند و بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.

For I hear the slander of many; there is terror on every side. They conspire against me and plot to take my life.

14 اما من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.

But I trust in You, O LORD; I say, “You are my God.”

15 زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

My times are in Your hands; deliver me from my enemies and from those who pursue me.

16 نظر لطف بر بنده‌ات بیفکن و در محبت خود مرا نجات ده.

Make Your face shine on Your servant; save me by Your loving devotion.

17 ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافکنده شوم. بگذار شریران شرمنده شوند و خاموش به قبرهایشان فرو روند. (Sheol h7585)

O LORD, let me not be ashamed, for I have called on You. Let the wicked be put to shame; let them lie silent in Sheol. (Sheol h7585)

18 بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.

May lying lips be silenced— lips that speak with arrogance against the righteous, full of pride and contempt.

19 خداوندا، چه عظیم است نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای! تو آن را در حق کسانی که به تو پناه می‌برند، در برابر مردم بجا می‌آوری.

How great is Your goodness which You have laid up for those who fear You, which You have bestowed before the sons of men on those who take refuge in You!

20 دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سایهٔ حضورت پناه می‌دهی.

You hide them in the secret place of Your presence from the schemes of men. You conceal them in Your shelter from accusing tongues.

21 خداوند را سپاس باد! زیرا زمانی که من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگیزی به من نشان داد!

Blessed be the LORD, for He has shown me His loving devotion in a city under siege.

22 من ترسیده بودم و فکر می‌کردم که دیگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فریاد برآوردم، او دعای مرا شنید و مرا اجابت فرمود.

In my alarm I said, “I am cut off from Your sight!” But You heard my plea for mercy when I called to You for help.

23 ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.

Love the LORD, all His saints. The LORD preserves the faithful, but fully repays the arrogant.

24 ای همهٔ کسانی که به خداوند امید بسته‌اید، شجاع و قوی دل باشید!

Be strong and courageous, all you who hope in the LORD.