مزامیر 30
| مزمور داوود. سرودی برای تبّرک معبد. خداوندا، تو را ستایش می‌کنم، زیرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند. | 1 |
A Psalm [and] Song [at] the dedication of the house of David. I will extol thee, O LORD; for thou hast lifted me up, and hast not made my foes to rejoice over me.
| ای خداوند، ای خدای من، وقتی نزد تو فریاد برآوردم و کمک طلبیدم، مرا شفا دادی. | 2 |
O LORD my God, I cried unto thee, and thou hast healed me.
| مرا از لب گور برگرداندی و از چنگال مرگ نجاتم دادی تا نمیرم. (Sheol h7585) | 3 |
O LORD, thou hast brought up my soul from the grave: thou hast kept me alive, that I should not go down to the pit. (Sheol h7585)
| ای سرسپردگان خداوند، او را ستایش کنید! نام مقدّس خداوند را بستایید، | 4 |
Sing unto the LORD, O ye saints of his, and give thanks at the remembrance of his holiness.
| زیرا غضب او لحظه‌ای است، اما رحمت و محبت او دائمی! اگر تمام شب نیز اشک بریزیم، صبحگاهان باز شادی آغاز می‌شود. | 5 |
For his anger [endureth but] a moment; in his favour [is] life: weeping may endure for a night, but joy [cometh] in the morning.
| هنگامی که خوشحال و کامیاب بودم، به خود گفتم هرگز شکست نخواهم خورد. | 6 |
And in my prosperity I said, I shall never be moved.
| فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم. | 7 |
LORD, by thy favour thou hast made my mountain to stand strong: thou didst hide thy face, [and] I was troubled.
| ای خداوند، در پیشگاه تو نالیدم و التماس‌کنان گفتم: | 8 |
I cried to thee, O LORD; and unto the LORD I made supplication.
| «نابودی من برای تو چه فایده‌ای دارد؟ اگر بمیرم و زیر خاک بروم، آیا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آیا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو سخن خواهد گفت؟ | 9 |
What profit [is there] in my blood, when I go down to the pit? Shall the dust praise thee? shall it declare thy truth?
| خداوندا، دعایم را بشنو و بر من رحم کن! ای خداوند، مددکار من باش!» | 10 |
Hear, O LORD, and have mercy upon me: LORD, be thou my helper.
| خدایا، تو ماتم مرا به پایکوبی تبدیل کردی! تو رخت عزا را از تنم درآوردی و لباس جشن و شادی به من پوشاندی. | 11 |
Thou hast turned for me my mourning into dancing: thou hast put off my sackcloth, and girded me with gladness;
| بنابراین سکوت نخواهم کرد و با تمام وجود در وصف تو سرود خواهم خواند. ای یهوه خدای من، تا به ابد تو را سپاس خواهم گفت! | 12 |
To the end that [my] glory may sing praise to thee, and not be silent. O LORD my God, I will give thanks unto thee for ever.
